11.3.14

Μέσα γκλάμουρ και βραβεία, έξω φτώχεια και ανεργία


αναδημοσίευση από Εφημερίδα των Συντακτών
 
Οι απλήρωτοι των Metropolis ξαναπάνε… Eurovision, διαμαρτυρόμενοι ενάντια στον καταδικασμένο για χρέη πρώην εργοδότη τους Ανδρέα Κουρή, που συνεχίζει να κάνει χρυσές μπίζνες με το Δημόσιο – Ποια αφεντικά των ΜΜΕ έχουν προσχωρήσει στο κίνημα «Δεν πληρώνω»
Της Αφροδίτης Τζιαντζή

 
 
Δύο χρόνια τώρα αγωνίζονται οι απολυμένοι των καταστημάτων Metropolis, για να λάβουν όσα τους οφείλονται σε μισθούς και αποζημιώσεις από τον επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή, ιδιοκτήτη του ομίλου Mad. Το Mad συνδιοργανώνει για δεύτερη φορά την ελληνική αποστολή της Eurovision, με απευθείας ανάθεση πέρυσι από την ΕΡΤ και φέτος από το κρατικό μόρφωμα της ΔΤ. O 39χρονος σήμερα επιχειρηματίας, γιος του Μάκη Κουρή, αγόρασε το 2010 την κερδοφόρα ως τότε αλυσίδα δισκοπωλείων Μetropolis και μέσα σε δύο χρόνια τη βούλιαξε, απολύοντας 180 εργαζόμενους και βάζοντας λουκέτο σε 13 καταστήματα. Σχεδόν οι μισοί παραμένουν απλήρωτοι, διεκδικώντας συνολικά περισσότερα από 600.000 ευρώ. Ο Ανδρέας Κουρής είναι υπόδικος για χρέη 1,4 εκατ. ευρώ στο Δημόσιο, για εργοδοτικές εισφορές και ΦΠΑ για το Metropolis, για τα οποία έχει συλληφθεί και φυλακιστεί προσωρινά. 
Το δικαστήριο, εκτός από τις αποζημιώσεις, έχει αναγνωρίσει τις ατομικές ευθύνες του Α. Κουρή έναντι των εργαζομένων ως νομίμου εκπροσώπου της Μετρόπολις ΑΕΕ, επιτρέποντας σε όσους τον μήνυσαν να προχωρήσουν σε κατάσχεση της προσωπικής του περιουσίας, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις νόμιμες διεκδικήσεις τους. Πρόκειται για μια σημαντική πρωτόδικη απόφαση, καθώς ανοίγει τον δρόμο σε χιλιάδες εργαζόμενους, οι οποίοι βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση να προχωρήσουν σε κατάσχεση προσωπικών περιουσιών εργοδοτών που ισχυρίζονται ότι «δεν έχουν», ενώ διάγουν πολυτελή βίο εις βάρος απλήρωτων και απολυμένων.
Μηνύσεις 
Ο Α. Κουρής αντέδρασε μηνύοντας τους 12 απολυμένους και έναν μάρτυρα, κατηγορώντας τους για συκοφαντική δυσφήμηση για όσα του καταμαρτυρούν στην αγωγή τους, με βάση την οποία έχει ήδη καταδικαστεί. Μέχρι σήμερα δεν έχει εμφανιστεί να συνομιλήσει με τους εργαζόμενους στις τριμερείς συναντήσεις στο υπουργείο Εργασίας, ούτε καν στα δικαστήρια. Την απόπειρα ποινικοποίησης του αγώνα των απολυμένων των Metropolis κατήγγειλαν με ψηφίσματα συμπαράστασης δεκάδες σωματεία.
Το κράτος δεν έχει πρόβλημα να κάνει μπίζνες με τον υπόδικο επιχειρηματία, ευνοώντας τον με χορηγίες (ΟΠΑΠ και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο), αναθέσεις διοργανώσεων στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, με αποκορύφωμα τη διοργάνωση της Εurovision, που του ανατέθηκε και φέτος με αδιαφανείς διαδικασίες, ενώ δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα κανένας απολογισμός για την περσινή Eurovision.
Φέτος, για δεύτερη φορά, οι απλήρωτοι των Μetropolis «Πάνε Eurovision» και δίνουν ραντεβού αύριο στις 7.30 μ.μ. έξω από το Acro Music Hall στο Γκάζι (Ιερά Οδός 1-13), όπου διεξάγεται ο ελληνικός τελικός ως «Εuro Song – A Mad Show». Στη συγκέντρωση συμμετέχουν εργατικά σωματεία και συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιάς, που όλο αυτό το διάστημα στέκονται έμπρακτα στο πλευρό των απολυμένων στα Metropolis, όπως εκείνοι στηρίζουν αντίστοιχους αγώνες
 
«ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ» ΑΠΟ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΔΙΑΣΠΑΣΜΕΝΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
Οι «μπαταχτσήδες» των ΜΜΕ
Κόμμα «Δεν πληρώνω» έχουν συστήσει οι ιδιοκτήτες ΜΜΕ, αφήνοντας χιλιάδες εργαζόμενους απλήρωτους και εγκλωβισμένους σε επιχειρήσεις που, είτε έκλεισαν οριστικά είτε καρκινοβατούν, χρωστώντας μισθούς μηνών και ξεγελώντας τους εναπομείναντες εργαζόμενους με «έναντι». Εκμεταλλευόμενοι τις μεγάλες καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης και νομικά παραθυράκια που τους επιτρέπουν να ξανανοίγουν επιχειρήσεις με παρένθετες εταιρείες, οι «μπαταχτσήδες» των ΜΜΕ εφαρμόζουν παρόμοιες παρελκυστικές μεθόδους με τους συναδέλφους τους άλλων κλάδων, διαπρέποντας στο «διαίρει και βασίλευε», εναλλάσσοντας το μαστίγιο της ανεργίας με το καρότο των υποσχέσεων.


ΑΛΤΕΡ (Koυρής-Γιαννίκος): Απλήρωτοι πάνω από τρία χρόνια παραμένουν οι περίπου 650 εργαζόμενοι του Αλτερ, που στα τέλη του 2011 ξεκίνησαν επίσχεση εργασίας, αφού οι συν-ιδιοκτήτες του ομίλου Γ. Κουρής και K. Γιαννίκος τούς χρωστούσαν μισθούς ενός χρόνου, σχεδόν 9 εκατομμύρια. Ο πολύμηνος αγώνας τους, με κατάληψη του στούντιο και εκπομπές από τη συχνότητα του καναλιού, συγκέντρωσε μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης, ενώ έχουν κερδίσει ήδη δικαστικές αποφάσεις. Δεκτή έγινε φέτος το φθινόπωρο η αίτηση πτώχευσης που υπέβαλαν περίπου 200 εργαζόμενοι. Ο Κ. Γιαννίκος παραμένει προφυλακισμένος για χρέη στο Δημόσιο ύψους 2,8 εκατ. ευρώ, ενώ περίπου ένα μήνα παρέμειναν στη φυλακή οι Γιώργος και Αντρέας Κουρής για χρέη στο Δημόσιο 1,4 εκατ. ευρώ.
«Απογευματινή» (Κ. Σαραντόπουλος): 130 είναι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι της ιστορικής εφημερίδας «Απογευματινή» που κατέβασε ρολά τον Οκτώβριο του 2010, ενώ ήδη χρωστούσε μισθούς 4 μηνών. Έκτοτε οι εργαζόμενοι έχουν δικαιωθεί στα δικαστήρια, που απέρριψαν τρεις φορές τις αιτήσεις του ιδιοκτήτη Κ. Σαραντόπουλου για πτώχευση, κρίνοντας ότι έγινε με δόλιες προθέσεις. Οι εργαζόμενοι έχουν κάνει καταγγελία στο ΣΔΟΕ για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, καταθέτοντας στοιχεία για ύποπτες εκροές χρημάτων από τα ταμεία της «Απογευματινής» και μετακινήσεις ποσών μεταξύ offshore και στελεχών της διοίκησης, από τα οποία προκύπτει ότι έσοδα της εφημερίδας κατέληξαν σε προσωπικούς λογαριασμούς της οικογένειας Σαραντόπουλου.


«Ελευθεροτυπία» (Χ.Κ. Τεγόπουλος): Απλήρωτοι και χωρίς αποζημίωση παραμένουν από τον Ιούλιο του 2011 οι περίπου 850 εργαζόμενοι της Χ.Κ. Τεγόπουλος, που σταμάτησε να εκδίδει την «Ελευθεροτυπία» τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, όταν οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν επίσχεση εργασίας. Από τότε η εταιρεία υπέβαλε ανεπιτυχώς αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99, ενώ δεν έχει καταβάλει ούτε ευρώ στους απολυμένους πλέον εργαζόμενους. Τον Ιανουάριο του 2012 η «Ελευθεροτυπία» επανεκδόθηκε μέσω της παρένθετης εταιρείας «Τρίτη Οψη» του δικηγόρου Χ. Οικονομόπουλου, με περίπου 160 άτομα προσωπικό, στους οποίους οφείλονται εκ νέου δεδουλευμένα. Η Χ.Κ. Τεγόπουλος οφείλει σε εργαζόμενους, πιστωτές και ασφαλιστικά ταμεία πάνω από 20 εκατ. ευρώ.


Liberis Publications S.A.: 200 εργαζόμενους πέταξε στον δρόμο τον Νοέμβριο του 21012 ο εκδότης Αντώνης Λυμπέρης, βάζοντας αιφνιδιαστικά λουκέτο σε 15 περιοδικά και 2 ραδιόφωνα, ενώ είχε ήδη προβεί σε μειώσεις μισθών και εκ περιτροπής εργασία. Ο Λυμπέρης είχε ήδη μεταβιβάσει τίτλους σε ανύποπτο διάστημα σε άλλη εταιρεία, ενώ μόνο στο Ταμείο των δημοσιογράφων οφείλει 10 εκατομμύρια ευρώ, από μη καταβολή αγγελιόσημου.


Imaco (Π. Kωστόπουλος): Λουκέτο έβαλε τον Φεβρουάριο του 2012 ο όμιλος Imaco του Π. Κωστόπουλου, ενώ ήδη από τον Οκτώβριο του 2011 είχε σταματήσει να πληρώνει τους εργαζόμενους και έκλεινε περιοδικά. Οπως καταγγέλλουν όσοι απολύθηκαν (με δική τους αίτηση), τους οφείλονται περίπου 2,5 εκατ. ευρώ, εκκρεμούν αγωγές εναντίον του εκδότη, ενώ έχει γίνει δεκτή η αίτηση πτώχευσης που υπέβαλαν οι ίδιοι. Ενώ έχουν μεταβιβαστεί οι περισσότεροι τίτλοι των περιοδικών, δεν καταβλήθηκαν χρήματα στους εργαζόμενους. Τον Νοέμβριο ο Π. Κωστόπουλος συνελήφθη για χρέη στο Δημόσιο ύψους 400.000 ευρώ.
«Κέρδος» (Θ. Λιακουνάκος): Μισθούς από τον Απρίλιο του 2013 και δεδουλευμένα προηγούμενων ετών οφείλει ο Θ. Λιακουνάκος, της εφημερίδας «Κέρδος», στους εργαζόμενους, που συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους, ενώ διεκδικούν επίσης επιστροφή χρημάτων από παράνομες μονομερείς μειώσεις στους μισθούς τους. Οπως καταγγέλλουν, ο Θ. Λιακουνάκος εξακολουθεί να διάγει πολυτελή βίο και να εισπράττει χρήματα από το ελληνικό Δημόσιο, αφήνοντάς τους απλήρωτους. Το όνομα του εκδότη εμπλέκεται στο σκάνδαλο με τις μίζες στα εξοπλιστικά προγράμματα από τις καταθέσεις του Α. Κάντα, κάτι που ο ίδιος αρνείται.
«Εξπρές» (Κ. Καλοφωλιάς): Μισθούς δύο ετών κατά μέσο όρο οφείλει ο Κ. Καλοφωλιάς στους εργαζόμενους, ενώ η εφημερίδα «Εξπρές» σταμάτησε να εκδίδεται τον Ιούλιο του 2013. Συνολικά καταγγέλλεται ότι οφείλονται δεδουλευμένα 2 εκατ. ευρώ, 9 εκατ. ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία και 9 εκατ. στην εφορία.
«Ισοτιμία» – «Παρασκευή και 13» – «Αποκαλύψεις»: Απλήρωτοι είναι οι εργαζόμενοι σε πολλές μικρές εφημερίδες που έβαλαν λουκέτο. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Σ. Κοτρώτσου των «Αποκαλύψεων», που έκλεισε την εφημερίδα τον Απρίλιο του 2011 χρωστώντας ήδη εφτά μηνών μισθούς σε περίπου 60 εργαζόμενους που δεν έχει αποζημιώσει ως σήμερα. Συνέχισε την καριέρα του πρώτα στο «Real» και πλέον στο «Action 24», ενώ, όπως διαφημίζει, είναι ιδιοκτήτης ιστοσελίδων με μικρή επισκεψιμότητα αλλά γενναιόδωρη κρατική διαφήμιση.
«Επενδυτής»: Απλήρωτοι από τον Αύγουστο παραμένουν οι περίπου 70 εργαζόμενοι στον «Επενδυτή», που έχουν προχωρήσει σε επίσχεση από τον Ιανουάριο, μετά το εταιρικό διαζύγιο των δύο πρώην συν-ιδιοκτητών «Ελεύθερου Τύπου» και «Επενδυτή», Μπενέκου – Σκαναβή.
ΕΡΤ: Εκκρεμότητες υπάρχουν στις αποζημιώσεις τουλάχιστον 1.000 από τους 2.500 απολυμένους της ΕΡΤ, ενώ σε όλους οφείλεται η άδεια του καλοκαιριού και δεδουλευμένα από τις λεγόμενες «πρόσθετες» αποδοχές (υπερωρίες, νυχτερινά κ.λπ.) και το επίδομα άδειας.
Εφημερίδα «Αγγελιοφόρος»: Απλήρωτοι τέσσερις μήνες είναι οι εργαζόμενοι στον «Αγγελιοφόρο» της Θεσσαλονίκης, που έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις.
 
Τα τρικ των εργοδοτών
1. «Βάλτε πλάτη»: Απολύσεις και περικοπές με πρόσχημα τη σωτηρία της επιχείρησης είναι το πρώτο βήμα πριν από το λουκέτο. Εφαρμόστηκε με επιτυχία σε αρκετά ΜΜΕ (Λυμπέρης, Κωστόπουλος), αναβάλλοντας απλώς για λίγους μήνες το κλείσιμο.
2. «Ε-ε-έρχεται ο επενδυτής»: Μαζί με τις καθυστερήσεις μισθών έρχονται οι πρώτες υποσχέσεις. Είτε με τη μορφή ενός δανείου είτε ενός επενδυτή που θα σώσει το καράβι από το ναυάγιο, είναι το αμέσως επόμενο βήμα για να πεισθούν οι απλήρωτοι είτε να συνεχίσουν να δουλεύουν είτε να μην κάνουν αγωγές.
3. Οι «καλοί» και οι «κακοί»: Ο διχασμός μεταξύ εργαζομένων είναι παλιά και δοκιμασμένη μέθοδος με μόνο κερδισμένο τον εργοδότη.
4. Η «καλή» και η «κακή» επιχείρηση: Το εγχείρημα «βουλιάζω τη χρεωμένη επιχείρηση, για να ανοίξω άλλη με νέο όνομα ή παρένθετο ιδιοκτήτη» έχει δοκιμαστεί άλλοτε ανεπιτυχώς (υπόθεση Σαραντόπουλου, του οποίου η αίτηση πτώχευσης απορρίφθηκε καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι ήθελε να ξεφορτωθεί τους εργαζόμενους και να ξανανοίξει την εφημερίδα με άλλο μανδύα) άλλοτε με πρόσκαιρη επιτυχία.
5. Δικαστικός λαβύρινθος: Ενώ πολλοί εργαζόμενοι κερδίζουν δικαστικές μάχες, σπάνια καταφέρνουν να εισπράξουν αφού οι εργοδότες ισχυρίζονται αδυναμία πληρωμής, οχυρωμένοι πίσω από τη νομοθεσία για τις Α.Ε., ενώ συνήθως διασφαλίζουν την προσωπική τους περιουσία. Δρόμο προς τη διεκδίκηση προσωπικών περιουσιών των ιδιοκτητών ανοίγει η δικαστική απόφαση υπέρ των απολυμένων του Metropolis.

από Η Εφημερίδα των Συντακτών

26.2.14

Μετά τον Κωστόπουλο κι ο Λυμπέρης πουλάει δύο από τις βίλες του στη Μύκονο!




Ανήκουν σε ανώνυμες εταιρείες και αναμένεται να του αποφέρουν 5 εκατ. ευρώ

Η πώληση της βίλας του Πέτρου Κωστόπουλου στην περιοχή Χουλάκια της Μυκόνου σε ζευγάρι παμπλουτων  Βρετανών κομμωτών αντί 5,5 εκατ. ευρώ ήρθε να προστεθεί σε ένα μπαράζ αγοραπωλησιών που λαμβάνει χώρα τον τελευταίο καιρό στη Μύκονο διακριτικά και μακριά από τη δημοσιότητα. Τo ενδιαφέρον των αγοραστών επικεντρώνεται στα μεγάλα ακίνητα, σε αυτά που έχουν γίνει υπερβάσεις - και μάλιστα μεγάλες.  
Αυτό αναφέρει ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Φρίξου Δρακοντίδη στο «Θέμα» που αποκαλύπτει πως πέρα από τον Πέτρο Κωστόπουλο η λίστα με τις αγοραπωλησίες στη Μύκονο περιλαμβάνει και.. 
άλλα γνωστά ονόματα, μεταξύ των οποίων και ο έτερος «πτωχευμένος» εκδότης του life style Αντώνης Λυμπέρης.
O πρώην εκδότης του ομίλου Liberis Publication S.A. διαθέτει μια βίλα 1.000 τ.μ. στον Τούρλο της Μυκόνου. Eπίσης ο Αντώνης Λυμπέρης είναι ιδιοκτήτης και δύο ακόμα εντυπωσιακών βιλών, 800 και 500 τ.μ. αντίστοιχα, στην περιοχή Χουλάκια, κοντά στη βίλα του πρώην μεγάλου ανταγωνιστή του, Πέτρου Κωστόπουλου, που μέσω της Eurobank πέρασε στα χέρια των Αγγλων κομμωτών. 
Τα δύο ακίνητα φαίνεται να ανήκουν σε δύο ελληνικές ανώνυμες εταιρείες, στις οποίες πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος εμφανίζεται να είναι έως και τον Μάιο του 2013 ο Αντώνης Λυμπέρης. Οι δύο ημιτελείς αυτές βίλες πωλούνται τώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, γύρω στα 5 εκατ. ευρώ. 
Ο Αντώνης Λυμπέρης, που πρόσφατα εθεάθη σε κοσμικό εστιατόριο του Ρίο Ντε Τζανέιρο, έχει αναθέσει την πώληση των ακινήτων σε γνωστή μεσίτρια των Αθηνών, ο σύζυγος της οποίας είχε αναλάβει την αρχιτεκτονική επίβλεψη και τον σχεδιασμό των συγκεκριμένων πολυτελών κατοικιών.
Θυμίζουμε ότι οι εργαζόμενοι  της Liberis Publication S.A.που για αρκετούς μήνες δούλευαν απλήρωτοι προσπαθώντας να αποσοβήσουν την κατάρρευση του Ομίλου, εξακολουθούν να διεκδικούν  τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις τους από τον Αντώνη Λυμπέρη.

από zoornalistas

16.2.14

Η ελεύθερη και τεκμηριωμένη ενημέρωση δεν διατάσσεται, δεν φιμώνεται, δεν καταστρατηγείται


Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΠΗΤ, με αφορμή την πρόσφατη πρωτοφανή εισαγγελική παραγγελία – με την οποία «διατάσσεται» η συνάδελφος δημοσιογράφος Πόπη Χριστοδουλίδου, να «κατεβάσει» από ειδησεογραφικό – ενημερωτικό μπλογκ την ανάρτηση είδησης στρατιωτικού ενδιαφέροντος, καταδικάζει για άλλη μια φορά τις προσπάθειες λογοκρισίας, χειραγώγησης και φίμωσης του Τύπου από τη συγκυβέρνηση των μνημονίων.
Συγκεκριμένα, η διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης διατάχθηκε από την Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Αθηνών, με αντικείμενο τη διαρροή «στρατιωτικών μυστικών» σε δημοσίευμα της συναδέλφου στην ενημερωτική σελίδα peiratikoreportaz. blogspot.gr, το οποίο αφορά στη φύλαξη ευαίσθητων στόχων από βατραχανθρώπους του Λιμενικού Σώματος σε συνεργασία με δυνάμεις της Ελληνικής Αστυνομίας
Σημειώνουμε ότι η γενική αναφορά της Πόπης Χριστοδουλίδου στη φύλαξη ευαίσθητων στόχων και η παραπομπή στο σχετικό Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, το οποίο προβλέπει τις αρμοδιότητες της Μονάδας Υποβρυχίων Καταστροφών του Λιμενικού Σώματος, καθώς και ο σχολιασμός αυτής της πρακτικής, την κατέστησε «ύποπτη» τέλεσης ποινικών αδικημάτων – και δη στρατιωτικών. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσής της, μάλιστα, της κατέστη σαφές ότι θα επακολουθήσει η άσκηση ποινικής δίωξης και η παραπομπή της στα ποινικά δικαστήρια.
Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά η γραμμή ολοκληρωτικού αυταρχισμού, ασφυκτικού ελέγχου και καταστολής κάθε ανεξάρτητης φωνής από το κράτος, την αστυνομία και τις δικαστικές αρχές, που επιχειρεί να επιβάλει ως μόνιμο «έκτακτο καθεστώς» η συγκυβέρνηση.
Το Δ.Σ. της ΕΣΠΗΤ, με αφορμή το πρωτοφανές αυτό κρούσμα λογοκρισίας του Τύπου,
• υπογραμμίζει για άλλη μια φορά την αδιαπραγμάτευτη θέση της για επιτακτική ανάγκη για προστασία της ανεξαρτησίας και ελευθερίας του Τύπου, ιδιαίτερα σε αυτή την κρίσιμη περίοδο που διανύει η χώρα μας.
• τονίζει πως η όποια έρευνα καταστρατηγεί και παραλύει το δικαίωμα των δημοσιογράφων να ασκούν ελεύθερα το καθήκον τους σύμφωνα με τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας με τεκμηριωμένες αποκαλύψεις, δεν βασίζεται στις αρχές μιας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας
• δηλώνει την κάθετη αντίθεσή της σε παρόμοιες πρακτικές αυταρχικής, δεσποτικής και αυθαίρετης διακυβέρνησης, στηρίζοντας παράλληλα το δικαίωμα όλων των συναδέλφων για ελεύθερη άσκηση των καθηκόντων τους αλλά και το θεμελιώδες δικαίωμα των πολιτών στην ανεξάρτητη και αποκαλυπτική ενημέρωση.
• καλεί σε κοινό αγώνα τους εργαζόμενους στο χώρο των ΜΜΕ και όλα τα συνδικάτα για την προάσπιση της ελευθεροτυπίας και των δημοκρατικών δικαιωμάτων.


από ΕΣΠΗΤ

1.2.14

Κέρδισαν τις πέντε πρώτες αγωγές κατά του Πέτρου Κωστόπουλου


αναδημοσίευση από Zoornalistas

«Την Τετάρτη 29/1, εκδικάστηκαν οι αγωγές πέντε εργαζομένων εναντίον του πρώην εργοδότη μας Πέτρου Κωστόπουλου για μη καταβολή δεδουλευμένων, αποζημιώσεων απολύσεων κι επιδομάτων αδείας.
Και το αποτέλεσμα ήταν συνολικά 33 μήνες φυλάκιση, ένοχος κατά συρροήν και κατ' εξακολούθηση, και 8.200 ευρώ πρόστιμο συνολικά για τις 5 υποθέσεις. Αν μη τι άλλο ήταν μια πρώτη νίκη των εργαζομένων εναντίον του Πέτρου Κωστόπουλου, και η πρώτη δικαστική του ήττα.
Μετά από 2 χρόνια τρέξιμο στην Ευελπίδων, αισθανθήκαμε δικαίωση. Σήμερα Παρασκευή 31/1 έχει οριστεί να γίνει και νέα παρόμοια δίκη, και από εβδομάδα ακολουθούν επίσης και άλλες. Έπεται συνέχεια λοιπόν.»


από zoornalistas

Όταν ο Ανδρέας Κουρής πέρασε από Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο

 
Με ενδιαφέρον, αλλά και αγανάκτηση, παρακολουθούμε τις αποκαλύψεις για το σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και τα «θαλασσοδάνεια» που δόθηκαν προς επώνυμους επιχειρηματίες την περίοδο 2008 - 2012, χωρίς να υπάρχουν οι απαραίτητες εξασφαλίσεις, ενώ πολλά από αυτά κατέληγαν σε άλλους σκοπούς από αυτούς για τους οποίους είχαν συναφθεί. Λόγος για τον οποίο οι εισαγγελικές αρχές άσκησαν διώξεις σε κάποιους από τους εμπλεκόμενους επιχειρηματίες. Κι ακόμη, για τις «χρυσές χορηγίες» που δόθηκαν προς μέσα μαζικής ενημέρωσης, επιχειρήσεις, ακόμη και «καλλιτεχνικές εκδηλώσεις».
 
Από τα πόρισμα της αρμόδιας εισαγγελικής λειτουργού που είδε το φως της δημοσιότητας, πληροφορηθήκαμε ότι -μόνο το 2011- το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο χάρισε, υπό τη μορφή χορηγίας, το ποσό των 60.000 ευρώ στη φιέστα των βραβείων MAD (MAD AWARDS) που διοργάνωσε και εξακολουθεί να διοργανώνει, παράλληλα με ανάλογες φιέστες, ο Ανδρέας Κουρής. Επιπλέον, ανάμεσα στα δάνεια που φιγουράρουν στο σχετικό πόρισμα, αναφέρεται και αυτό των 900 χιλιάδων ευρώ που έλαβε η εταιρεία METROPOLIS AEE από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Από την πλευρά μας αισθανόμαστε την ανάγκη να υπενθυμίσουμε ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ήταν χορηγός στα βραβεία MAD ξανά και την επόμενη χρονιά (2012) και ότι το ποσό της χορηγίας που δόθηκε στον Ανδρέα Κουρή εκείνη τη χρονιά παραμένει ακόμη άγνωστο.
Και, δεδομένου ότι κομβικό ρόλο στην υπόθεση των «κόκκινων δανείων» του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου παίζει η υπόθεση της Postcredit (της εταιρείας πιστωτικών καρτών που είχε δημιουργήσει η τράπεζα, σε συνεργασία με τον μεγαλοεπιχειρηματία Δ. Κοντομηνά που διώκεται ήδη), να υπενθυμίσουμε και ότι η εταιρεία Postcredit είχε εκδώσει πιστωτική κάρτα και για το MAD του Ανδρέα Κουρή. 
 
 
Να είναι, άραγε, τυχαίο το γεγονός ότι μέτοχος στο MAD TV με ποσοστό 7.02% είναι η κόρη του Δημήτρη Κοντομηνά, Μαρία, της οποίας το όνομα ήδη αναφέρεται στο σκάνδαλο, αφού ένα από τα δάνεια που χορηγήθηκαν, και που κάλυψαν άλλες ανάγκες από αυτές για τις οποίες δόθηκαν, ήταν και η εξόφληση της αγοράς ακινήτου της κόρης του Δημήτρη Κοντομηνά στο Λονδίνο;
Εδώ και δυο περίπου χρόνια επιμένουμε να καταγγέλλουμε ότι ο Ανδρέας Κουρής πλουτίζει από τις γκλαμουράτες φιέστες που διοργανώνει, στις περισσότερες από τις οποίες έχουμε παραβρεθεί ως διαδηλωτές, την ώρα που ισχυρίζεται ότι δεν έχει τα χρήματα που μας οφείλει ώστε να εξοφλήσει τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που μας χρωστάει. Στη δε μήνυση που κατέθεσε πρόσφατα εναντίον μας για συκοφαντική δυσφήμιση αναφέρει ότι ανάμεσα στους «ψευδέστατους ισχυρισμούς» μας που περιέχονται στην αγωγή που καταθέσαμε εναντίον του και κερδίσαμε -σε μια δικαστική απόφαση σταθμό για όλους τους εργαζόμενους και κόλαφο για τον ίδιο- είναι και ότι έβγαζε τεράστια κέρδη από τις δραστηριότητες του MAD TV.
Αναμένοντας με αγωνία την εξέλιξη της δικαστικής έρευνας για το σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου -και ανεξαρτήτως της έκβασής της- θέλουμε να εκφράσουμε την απόλυτη βεβαιότητά μας, ιδιαίτερα προς τον Ανδρέα Κουρή, ότι… έχει ο καιρός γυρίσματα.
 
 

Διάλογο, Δράση, Δικαιώματα διεκδικούν οι εργαζόμενοι στα διαδικτυακά ΜΜΕ-Απαντήσεις στην πρόκληση του εργασιακού μεσαίωνα της ψηφιακής ενημέρωσης έδωσε η χθεσινή εκδήλωση της ΕΣΠΗΤ

Με επιτυχία και ουσιαστικά συμπεράσματα πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της ΕΣΠΗΤ την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014, με θέμα «Εργασιακό καθεστώς και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων στα διαδικτυακά ΜΜΕ».
Τα «ανοιχτά» κανονιστικά ζητήματα δικαίου, τις αγκυλώσεις και τις γκρίζες ζώνες του νομικού πλαισίου της αμοιβής και ασφάλισης των εργαζομένων στο Διαδίκτυο ανέλυσαν οι νομικοί-εργατολόγοι Α. Πετρόπουλος και Δ. Περπατάρης, ενώ ο Καθηγητής Επικοινωνίας και ΜΜΕ Μ. Μεϊμάρης, τόνισε την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της έννοιας της δημοσιογραφίας, με νέα απαιτητικά δεδομένα στην εκπαίδευση των δημοσιογράφων που θα ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα της ταχύτατα εξελισσόμενης τεχνολογίας στα σύγχρονα ΜΜΕ.
Σημαντική εξάλλου ήταν και η τοποθέτηση της προέδρου του Δ.Σ. του ΕΤΑΠ ΜΜΕ, Γ. Αντωνοπούλου, η οποία επεσήμανε –μεταξύ άλλων- ότι το 2014 θα είναι έτος αλλαγών και μεταρρυθμίσεων στο καταστατικό λειτουργίας του ΕΤΑΠ ΜΜΕ
Το ρευστό εργασιακό τοπίο των διαδικτυακών ΜΜΕ, με αναξιόπιστα έως ανύπαρκτα όρια στην ειδίκευση και την επαγγελματική δεοντολογία, αλλά και την εργοδοτική αυθαιρεσία, την μαύρη εργασία, τις πενιχρές αμοιβές και τα σαθρά ασφαλιστικά δικαιώματα μετέφεραν με προσωπικές εμπειρίες και βιώματα από την περιπετειώδη διαδρομή τους στη ψηφιακή δημοσιογραφία, οι δημοσιογράφοι Κ. Χρήστου και Γ. Λαμπρόπουλος. Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και ο δημοσιογράφος και μέλος του Δ.Σ. της ΠΟΕΣΥ Γ. Κατερίνης, ο οποίος τόνισε την ανάγκη συλλογικής συνδικαλιστικής δράσης, εκπροσώπησης και παρέμβασης στα πορταλ, ενώ τις θέσεις της ΕΣΠΗΤ για ενιαία εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και ένταξη στο ΕΤΑΠ ΜΜΕ των εργαζομένων στα διαδικτυακά ΜΜΕ διαμήνυσε ο Πρόεδρος της ΕΣΠΗΤ και συντονιστής της εκδήλωσης Θ. Μπερεδήμας.
Το στίγμα της εκδήλωσης εξάλλου, με εύστοχες παρεμβάσεις, έδωσαν εργαζόμενοι στα ειδησεογραφικά πόρταλ, οι οποίοι τόνισαν ως επιτακτική την ανάγκη καταγραφής των ενημερωτικών ιστοσελίδων αλλά και την ενίσχυση της συνδικαλιστικής παρέμβασης με παρουσία των συνδικαλιστικών φορέων και εκπροσώπων στους χώρους εργασίας των πόρταλ, προκειμένου να ελεγχθεί και περιοριστεί η εργοδοτική αυθαιρεσία και η παραβίαση κάθε έννοιας εργασιακού δικαιώματος.
Την εκδήλωση της ΕΣΠΗΤ τίμησαν με χαιρετισμούς οι : Γ. Σαββίδης, Πρόεδρος Δ.Σ. ΠΟΕΣΥ, Μ. Αντωνιάδου, Πρόεδρος Δ.Σ. ΕΣΗΕΑ, Μάρκος Γκανάς, Πρόεδρος Δ.Σ. ΕΠΗΕΑ, Κ. Κορτέσης, Πρόεδρος Δ.Σ. ΕΣΗΕΠΗΝ, Μ. Λώλος, Πρόεδρος Δ.Σ. ΕΦΕ, Σ. Τριανταφύλλου, Πρόεδρος Δ.Σ.ΠΣΑΤ Δημ. Χορταργιάς, Γ.Γραμματέας Δ.Σ. ΕΣΗΕΘΣτΕ, Γ.Αλιφέρης, Γ. Γραμματέας Δ.Σ. ΕΤΙΤΑ, Π. Μαυράκης, Αντιπρόεδρος Δ.Σ. ΕΤΕΡ
Με πάγια τη βούληση της ΕΣΠΗΤ για συλλογική και ενιαία δράση, η εκδήλωση για τον εργασιακό μεσαίωνα των ψηφιακών ΜΜΕ, κατέδειξε όχι μόνο την ανάγκη ουσιαστικής συνεργασίας και συντονισμού με τις συνδικαλιστικές δυνάμεις του κλάδου, αλλά αποτέλεσε ένα πρώτο, αξιόπιστο και δυναμικό βήμα διαλόγου των εργαζομένων, κατάθεσης εμπειριών και απόψεων από τον δύσβατο χώρο των new media, και κυρίως αφετηρία οργάνωσης συγκεκριμένων ενεργειών και δράσεων για τη συλλογική διεκδίκηση και ικανοποίηση των αιτημάτων τους.

Το Δ.Σ. της ΕΣΠΗΤ

από ΕΣΠΗΤ

4.1.14

Μήνυση του Ανδρέα Κουρή κατά απολυμένων των καταστημάτων Metropolis






Για προσπάθεια ευθείας ποινικοποίησης του αγώνα τους κάνουν λόγο οι απολυμένοι εργαζόμενοι των Metropolis με αφορμή τη μήνυση που κατέθεσε εναντίον τους ο υπόδικος Ανδρέας Κουρής.



Η ανακοίνωση των εργαζομένων

Ο υπόδικος Ανδρέας Κουρής, αντιλαμβανόμενος ότι ο κλοιός στενεύει γύρω του, έπειτα από τον επίμονο αγώνα που δίνουμε στο δρόμο και στα δικαστήρια εδώ και δύο ολόκληρα χρόνια προκειμένου να μας καταβάλλει τους μισθούς και τις αποζημιώσεις μας που έχει καρπωθεί παράνομα, προχώρησε σε μήνυση εναντίον απολυμένων  των καταστημάτων Metropolis.
 
Με την άσκηση μήνυσης για συκοφαντική δυσφήμιση εναντίον μας, ο Ανδρέας Κουρής επιχειρεί  να ανατρέψει την εις βάρος του δικαστική απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, έπειτα από αγωγή που είχαμε ασκήσει εναντίον του, η οποία μας έδωσε το δικαίωμα να προχωρήσουμε σε κατάσχεση των περιουσιακών του στοιχείων (μετοχές του σε άλλες εταιρείες, προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, ακίνητα κτλ) εκτός της εταιρείας Metropolis. Κι αυτό γιατί η συγκεκριμένη απόφαση, εκτός από τις αποζημιώσεις των απολυμένων, αναγνωρίζει και την ατομική ευθύνη που έχει ο Ανδρέας Κουρής ως νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας «Μετρόπολις ΑΕΕ».
 
Η μήνυση του υπόδικου Ανδρέα Κουρή -που συνελήφθη και προφυλακίστηκε τον περασμένο Απρίλιο κατηγορούμενος  σε βαθμό κακουργήματος για χρέη περίπου 1,4 εκατ. ευρώ της εταιρείας Metropolis, που αφορούσαν τη μη καταβολή ΦΠΑ και Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών- στρέφεται  αποκλειστικά κατά των 12 απολυμένων που πέτυχαν αυτή τη δικαστικό αποτέλεσμα και αφορά το περιεχόμενο (!) της αγωγής τους. Και, επιπλέον, κατά ενός απολυμένου, που κατέθεσε υπέρ μας στο συγκεκριμένο δικαστήριο.
 
Υπενθυμίζουμε ότι με την απόφαση 1149/2013, το Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε ότι η συμπεριφορά του Ανδρέα Κουρή «είναι αντίθετη προς τα χρηστά ήθη», καθώς «περιέπαιζε τους εργαζόμενους», ενώ «ο ίδιος απολαμβάνει κέρδη από διαφημίσεις και διοργανώσεις πολυδάπανων εκδηλώσεων μέσω της Mad TV A.E. της οποίας τυγχάνει διευθύνων σύμβουλος» και «εισέρρεαν στα ταμεία του μεγάλα χρηματικά ποσά, τα οποία καρπωνόταν και από τα οποία ουδέν διατέθηκε έστω σε ένδειξη καλής πίστης προς τους εργαζόμενους». «Εν μέσω της οικονομικής κρίσης η μη πληρωμή δεδουλευμένων αποδοχών (…) και η με οποιονδήποτε τρόπο με δόλο ματαίωση της δικαστικής τους επιδίωξης αποτελεί καταφανώς συμπεριφορά αντίθετη προς τα χρηστά ήθη και την αντίληψη του μέσου κοινωνικού ανθρώπου», έκρινε το δικαστήριο. «Στην προκειμένη περίπτωση κάμπτεται η αρχή της μη ευθύνης των διοικούντων ανώνυμη εταιρεία», κατέληγε η δικαστική απόφαση, αναγνωρίζοντας προσωπική ευθύνη στον επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή.
 
Με την πολυσέλιδη μηνυτήρια αναφορά του,  στην οποία κυριαρχούν  πολλοί φαιδροί ισχυρισμοί και ατέλειωτες αράδες κλάψας σχετικά με το πόσο άτυχος, αδικημένος, και εξαπατημένος επιχειρηματίας είναι,  ο Ανδρέας Κουρής επιχειρεί όχι μόνο να αναστρέψει, δια της πλαγίας οδού, την αρνητική πρωτόδικη απόφαση εναντίον του, αλλά και να αμφισβητήσει τις αυτονόητες και αυταπόδεικτες αξιώσεις μας, δηλαδή, τους οφειλόμενους μισθούς και τις αποζημιώσεις που μας χρωστάει. Έτσι, ανάμεσα στις «αξιόποινες ενέργειες» και τα «ποινικώς κολαζόμενα αδικήματα» που επικαλείται ότι  τελέσαμε αναφέρει ότι εγείρουμε σε βάρος του υπέρογκες αξιώσεις, ισχυριζόμενοι ότι «δήθεν» οφείλει στον καθένα από εμάς  «διόλου ευκαταφρόνητα ποσά». Κι ακόμη ότι η εν λόγω αγωγή μας εναντίον του «βρίθει όχι μόνο αναληθειών, αλλά και -προφανώς σκόπιμων και ηθελημένων- αοριστιών και γενικοτήτων».  Αμφισβητώντας, μάλιστα, αυτό καθαυτό το δικαστήριο, υποστηρίζει ότι όλα αυτά τα κάναμε σε τέτοιο βαθμό «που ήταν παντελώς αδύνατον στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο να κρίνει και να αποφασίσει επί της ουσίας της ένδικης διαφοράς».
 
Στη μήνυσή του ο Ανδρέας Κουρής επικαλείται το γεγονός ότι η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση εκδόθηκε ερήμην του. Παραλείποντας επιτηδευμένα  να αναφέρει ότι η απουσία τόσο του ίδιου όσο και των συνηγόρων του συντελέστηκε  με δική τους επιλογή και, κυρίως, ότι έχει «λάμψει» δια της απουσίας του απ’ όλα τα δικαστήρια που του έχουμε κάνει μέχρι σήμερα γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια όλες τις νομικές διαδικασίες που αφορούν τις εργατικές διαφορές. Όπως και ότι -παρά τους περί αντιθέτου ισχυρισμούς του- ποτέ δεν συναντήθηκε μαζί μας προκειμένου να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι, όσο ακόμη λειτουργούσαν τα τελευταία καταστήματα της επιχείρησης, προκειμένου να μας διατυπώσει το περιβόητο σχέδιο διάσωσης της εταιρείας το οποίο, όπως αποδείχθηκε, δεν υπήρξε ποτέ. Όπως και ότι, προκλητικά και χωρίς καμία δικαιολογία, ποτέ δεν πάτησε του πόδι του στις Επιθεωρήσεις Εργασίας όπου είχε κληθεί, έπειτα από τις σχετικές καταγγελίες που του είχαμε κάνει, λόγος για τον οποίο του έχουν επιβληθεί υψηλά πρόστιμα. Κι όπως ότι δεν καταδέχθηκε να έρθει στην τριμερή συνάντηση στην οποία είχε κληθεί στο υπουργείο Εργασίας, παρουσία του τότε υφυπουργού Νίκου Παναγιωτόπουλου.
 
Όμως, το αποκορύφωμα των ισχυρισμών του Ανδρέα Κουρή στη μηνυτήρια αναφορά του εναντίον των απολυμένων που κέρδισαν την προαναφερόμενη δικαστική απόφαση θα μπορούσε να προκαλέσει γέλια αν δεν είχε, ήδη, προκαλέσει τον πόνο και την ανέχεια στην ίδια μας τη ζωή. Όπως αναφέρει, μέλημά του ήταν ανέκαθεν n διατήρηση και όχι το κλείσιμο των καταστημάτων και συνακόλουθα η διατήρηση των θέσεων εργασίας για τους εργαζόμενους και σε καμία περίπτωση η καταπάτηση  των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Κι ακόμη, ότι οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί μας  περί δήθεν περιπαιχτικής συμπεριφοράς από την πλευρά του έγιναν εντελώς εσφαλμένα δεκτοί από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο και ότι «ανάγονται στην κυριολεξία στη σφαίρα της φαντασίας»  μας!
 
Στη σφαίρα της φαντασίας μας, λοιπόν, ήταν και παραμένει ότι, πριν από 3 χρόνια που ο Ανδρέας Κουρής εξαγόρασε την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis, επενδύοντας σε αυτή (στα πλαίσια μιας ανεκδιήγητης κίνησης για τα τότε επιχειρηματικά χρονικά), κατάφερε να κλείσει 13 καταστήματα, να βάλει την επιχείρηση στο άρθρο 99 και να απολύσει 180 εργαζόμενους. Όταν μας διαμήνυε, μέσω του νέου γενικού διευθυντή (πάντα προφορικώς και ατύπως και επιλεκτικά σε μεμονωμένους εργαζόμενους, προκειμένου να διατηρούνται οι «εσωτερικές» φημολογίες περί σωτηρίας της επιχείρησης), τη μια ότι θα μπει νέος επενδυτής στην επιχείρηση  και την άλλη ότι θα ανοίξει νέα μαγαζιά. Κι όλα αυτά, την ώρα που το ένα λουκέτο έμπαινε μετά το άλλο, την ώρα που αντί μισθών λαμβάναμε έναντι ή τίποτα, την ώρα που παγιοποιήθηκε η παύση των πληρωμών. Κι όταν, ακόμη και μετά την απόλυσή μας, ο Ανδρέας Κουρής εξακολουθούσε κι εξακολουθεί να μας περιπαίζει και να μας περιγελάει όταν  ισχυρίζεται ότι δεν έχει χρήματα να μας εξοφλήσει, την ώρα που μέσω των έτερων επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων διοργανώνει πανάκριβες φιέστες διογκώνοντας την περιουσία του, πάντα πάνω στις πλάτες των  πρώην εργαζομένων του.
 
Και θα αφήσουμε επιμέρους τις άλλες γελοιότητες που αναφέρει όπως, για παράδειγμα, ότι  η εταιρεία προ εποχής Κουρή είχε αδυναμία να καταβάλει μισθοδοσία, κάτι που ουδέποτε συνέβη, ή ότι οι εργαζόμενοι στη διοίκηση της εταιρείας ήταν άνθρωποι του προηγούμενου ιδιοκτήτη της. Αυτοί είναι ισχυρισμοί που προσπαθούν αποκλειστικά να νομιμοποιήσουν την απληρωσιά που καθιέρωσε ο Ανδρέας Κουρής και να δικαιολογήσουν τις (ηθελημένα ή άθελα) αποτυχημένες επιλογές του σε ότι αφορά τα νέα στελέχη που προσέλαβε. Εμείς, άλλωστε, ποτέ δεν είχαμε μετοχές στα Metropolis και πάντα πιστεύαμε ότι για τα αφεντικά ήμασταν μόνο αναλώσιμα γρανάζια της μηχανής τους. Και ως εκ τούτου, δεν προσλάβαμε από… εταιρεία εξεύρεσης στελεχών ως νέο Γενικό Διευθυντή (που, εντελώς τυχαία καταθέτει και ως μάρτυρας εναντίον μας στη μήνυση του Κουρή) έναν άνθρωπο που είχε «μαύρα μεσάνυχτα» από δισκογραφία (για να το πούμε πιο απλά, άσχετο για τη συγκεκριμένη εταιρεία) με μηνιαίο μισθό ικανό για την αποζημίωση ενός και μόνο εργαζόμενου με δεκαετή προϋπηρεσία ή για την καταβολή των μηνιαίων μισθών δέκα εργαζομένων. Και, όπως τραγικά αποδείχθηκε, με μοναδικό know how την ελεγχόμενη πτώχευση εταιρειών.
 
Κρατάμε, όμως, το ότι ο Ανδρέας Κουρής, εκτός από τους 12 απολυμένους, μηνύει και έναν ακόμη από εμάς που παραβρέθηκε ως μάρτυρας στη συγκεκριμένη δίκη. Επιχειρώντας, έτσι, να ποινικοποιήσει και όσους τολμούν και θα τολμήσουν να μας υπερασπιστούν στα μελλοντικά δικαστήρια που θα πραγματοποιηθούν εναντίον του και που έρχονται σωρηδόν. Φτάνει δε στο σημείο να ισχυριστεί ότι παρακινήσαμε τον μάρτυρα που κατέθεσε υπέρ μας σε κατάθεση ψευδών γεγονότων «μετά πειθούς και φορτικότητας». Σημειώνουμε ότι ως μάρτυρες κατηγορίας στη μήνυση που καταθέτει εναντίον μας  φέρνει τρία στελέχη του ομίλου MAD. Και ότι μας μέμφεται επειδή απευθυνθήκαμε σε σωματεία και συνδικαλιστικές οργανώσεις.
 
Τέλος, είναι απαραίτητα να υπενθυμίσουμε ότι η δικαστική απόφαση που κερδίσαμε, στην αγωγή της οποίας ο Ανδρέας Κουρής στηρίζει τη μήνυσή του για συκοφαντική δυσφήμιση, ανοίγει το δρόμο της άμεσης ατομικής ευθύνης του κάθε επιχειρηματία που κρύβεται πίσω από μία (ή και περισσότερες) Α.Ε. ή ΕΠΕ, με τη δική του προσωπική περιουσία και ότι, με βάση αυτή, οι εργαζόμενοι σε κεφαλαιουχικές εταιρείες οι οποίες στερούνται περιουσίας θα μπορούν πλέον να στρέφονται απευθείας κατά της περιουσίας του επιχειρηματία που τις διοικεί. Συνεπώς, δεν αποτελεί νίκη μόνο για εμάς, αφού αφήνει  μια παρακαταθήκη για άλλους απλήρωτους - απολυμένους που βρίσκονται – ανάλογα με εμάς αντιμέτωποι με άρνηση πληρωμών από  τα πρώην αφεντικά τους που εξακολουθούν να αυγατίζουν εις βάρος τους την περιουσία τους.
 
Ανδρέα Κουρή, για τη μήνυσή σου εναντίον μας μπορούμε να σου μιλήσουμε με τη γλώσσα του λαού μας: «μας χρώσταγαν το γάιδαρο, μας πήραν και το βόδι», θα έλεγε. Εμείς, Ανδρέα Κουρή, που την επιτυχία σου ως επιχειρηματίας τη στηρίζεις στις «άκρες» που έχεις και που σου δίνουν την πεποίθηση ότι μπορείς να μας τσαλαπατάς, δεν θα στο πούμε έτσι. Θα στο πούμε αλλιώς - κι αυτό να το βάλεις καλά, σαν τρυπάνι μες το μυαλό σου: ΚΑΙ ΓΔΑΡΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΔΑΡΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ. Ξέχνα το!
 
Ανδρέα Κουρή, ο χρόνος, πλέον, μετράει, αντίστροφα για σένα. Η μήνυσή σου μας δείχνει ότι, μετά από δυο χρόνια αγώνα που έχουμε δώσει στο δρόμο και στα δικαστήρια, κάνεις μια απεγνωσμένη προσπάθεια για να περισώσεις όσα καρπώθηκες από τον ιδρώτα μας.
 
Υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι την πλήρη δικαίωση των αιτημάτων μας που αφορούν  την καταβολή των χρωστούμενων μισθών και των αποζημιώσεών μας.
 
Αποφασισμένοι να αντισταθούμε στην εργοδοτική ασυδοσία, απέναντι σε όσους νομιμοποιούν την κοινωνική βαρβαρότητα, καλούμε σε συσπείρωση γύρω από τον αγώνα μας -και σε κάθε εργατικό αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη- τα σωματεία, τις συνελεύσεις γειτονιάς και τις εργατικές συλλογικότητες, τις αυτοοργανωμένες  συλλογικότητες των ανέργων και όσους και όσες αντιλαμβάνονται ότι επιβάλλεται να ορθωθεί ένα ισχυρό ανάχωμα απέναντι στις απόπειρες ποινικοποίησης των εργατικών αγώνων.

Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το Πταισματοδικείο Αθηνών (Κ. Λουκάρεως  14) την Τετάρτη 8 Ιανουαρίου στις  9:00 π.μ.

Απολυμένοι/ες καταστημάτων Metropolis