25.2.15

Έχει ο καιρός γυρίσματα....


Η γνωστή «κόντρα» με την Ελένη Μενεγάκη, που πήρε και νομικές διαστάσεις, έφερε πάλι στο προσκήνιο της δημοσιότητας την πρώην εργοδότριά μας Έλενα Μακρή-Λυμπέρη. Η τελευταία, χωρίς ίχνος ντροπής, εμφανίζεται δημόσια και κρίνει πρόσωπα και πράγματα του χώρου του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου και των ΜΜΕ, ως εκδότρια –πλέον– του περιοδικού Hello!, τη στιγμή που η ίδια και ο σύζυγός της, ως εργοδοσία του πρώην Ομίλου Λυμπέρη, συνεχίζουν να οφείλουν πολλά εκατομμύρια ευρώ στους 200 περίπου εργαζομένους του Ομίλου που πέταξαν στο δρόμο εδώ και δυόμισι περίπου χρόνια, αλλά και στα ασφαλιστικά ταμεία και το δημόσιο. Τα… ξεκατινιάσματα ενός κόσμου που, ούτως ή άλλως, ήταν έτη φωτός μακριά από τις ανάγκες και τις αγωνίες των απλών εργαζομένων, μας αφήνουν παγερά αδιάφορους, αλλά δεν είναι δυνατόν να μην ενοχλούμαστε από το θράσος κάποιων ανθρώπων που έχουν πολύ, μα πάρα πολύ… λερωμένη τη φωλιά τους να εμφανίζονται και ως τιμητές των τεκταινομένων στα ΜΜΕ! Είναι οι ίδιοι που δεν είχαν την ευαισθησία να καταβάλουν ούτε ένα (1) ευρώ για τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις των ανθρώπων που τόσα χρόνια με συνέπεια δούλευαν στα έντυπά τους, τα ίδια αυτά έντυπα που συνεχίζουν να εκδίδονται σήμερα από άλλη εταιρεία, στην οποία μεταφέρθηκαν κάτω από τουλάχιστον ύποπτες μεθοδεύσεις – για τις οποίες πολύ σύντομα η δικαιοσύνη θα κρίνει.

 

ΥΓ. Σε μια ακραία εκδήλωση χαμαιλεοντισμού, η Έλενα Μακρή-Λυμπέρη, ως εκδότρια του Hello!, προβάλλει μέσα από τις σελίδες του περιοδικού πρόσωπα της νυν κυβέρνησης –και υπερασπίζεται αυτή της την επιλογή στην ιστοσελίδα της elenasdiary, όταν τις παραμονές των εκλογών του Μαΐου 2012 η τότε εργοδοσία του Ομίλου Λυμπέρη μάς καλούσε (σε συνελεύσεις του προσωπικού), για το… καλό μας, να ψηφίσουμε μόνο «ευρωπαϊκά (βλ. μνημονιακά) κόμματα», αλλιώς… πολύ μεγάλα δεινά θα εύρισκαν τη «χώρα» (εννοούσαν φυσικά ότι δεν θα προλάβαιναν να ολοκληρώσουν την «τράμπα» των τίτλων που εξέδιδε τότε η εταιρεία). Αυτό και μόνο αρκεί για να κατανοήσει κανείς το ήθος των ατόμων…

 

25.02.2015

 

Πρώην εργαζόμενοι των Εκδόσεων Λυμπέρη

24.2.15

Eργαζόμενοι/Aπολυμένοι στα Metropolis: Από την πτώχευση της εταιρείας Metropolis μέχρι τη Eurovision - ένας επιχειρηματικός δρόμος


Μετά από 30 ολόκληρα χρόνια λειτουργίας, τα καταστήματα Metropolis έσβησαν και τυπικά από το χάρτη με το λουκέτο που μπήκε στο τελευταίο κατάστημα κουφάρι που λειτουργούσε στην οδό Σταδίου. Την ίδια ώρα που η εταιρεία επιδιώκει και τυπικά την πτώχευση, την ίδια στιγμή που ο… πτωχός επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής ετοιμάζεται να ξαναγεμίσει τα ταμεία του από τη διοργάνωση της Eurovision που του ξαναχαρίζει η ΝΕΡΙΤ και καθώς ο ίδιος περνά το χρόνο του κάνοντας καταδύσεις και διασκεδάζοντας σε μυστικά πάρτι όπου οι εργαζόμενοι είναι ντυμένοι σκλάβοι!

Μέσα σε 4 χρόνια από τότε που εξαγόρασε την άλλοτε κραταιά αλυσίδα καταστημάτων Metropolis, ο Ανδρέας Κουρής έκανε το ακατόρθωτο βάζοντας λουκέτο σε 13 καταστήματα που απασχολούσαν 220 εργαζόμενους. Σε όλο αυτό το διάστημα κατάφερε να συσσωρεύσει τεράστια χρέη προς όλες τις κατευθύνσεις και προς εμάς τους απολυμένους.

Έχοντας… οικογενειακή επιχειρηματική εμπειρία από την ευνοϊκή νομοθεσία για την πτώχευση επιχειρήσεων ως μεθόδου για την διά παντός αποφυγή αποπληρωμής των οφειλών των επιχειρήσεων που χρωστούν σε πιστωτές και προμηθευτές, έκανε αίτηση ένταξης στο περιβόητο «άρθρο 99» του πτωχευτικού κώδικα τον Απρίλιο του 2011, ενώ είχε προλάβει να μεταβιβάσει το σήμα της Metropolis στο MAD Κύπρου. Έτσι, έμεινε υπό την ομπρέλα προστασίας του «άρθρου 99», επί 2 ολόκληρα χρόνια μη έχοντας σχέδιο εξυγίανσης όπως απαιτεί η σχετική νομοθεσία, αλλά εξασφαλίζοντας παράλληλα προστασία από τους πιστωτές κάτι που, άλλωστε, ήταν το μόνο που τον ενδιέφερε. Και παρόλο που τον Οκτώβρη του 2013 ο αρμόδιος διαμεσολαβητής έβγαλε αρνητική γνωμάτευση για την εισαγωγή της εταιρείας στο άρθρο 99, καθώς το χρέος της εταιρείας (υποχρεώσεις προς τρίτους) ήταν 22,4 εκ. ευρώ και οι ζημιές 4,9 εκ. ευρώ. (Και εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι περισσότερα οικονομικά στοιχεία της εταιρείας δεν υπάρχουν καθότι δεν έχει δημοσιεύσει ισολογισμούς για τις 2 τελευταίες διαχειριστικές περιόδους 2012 και 2013).

Και, παρόλο που ο αρμόδιος μεσολαβητής είχε καταθέσει αρνητική γνωμοδότηση και το πέρας της συνδιαλλαγής για την ένταξη της εταιρείας στο «άρθρο 99», ο Ανδρέας Κουρής, φοβούμενος την υπέρ των απολυμένων
δικαστική απόφαση που τους δίνει τη δυνατότητα κατάσχεσης προσωπικών περιουσιακών του στοιχείων, προχώρησε με δόλο στην αλλαγή της σύνθεσης του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας Metropolis από το οποίο ο ίδιος αποσύρθηκε.

Το λουκέτο στο τελευταίο κατάστημα στην εμπορικά νεκρή οδό Σταδίου πριν από περίπου 15 μέρες μόνο τυχαίο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού αύριο Τετάρτη 25/2 εκδικάζεται στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών αίτηση περί κήρυξης σε πτώχευση της εταιρείας Metropolis από εταιρεία προμηθευτή-πιστωτή που κατατέθηκε στις 17/12/2014.



Από την πτώχευση στη Eurovision!

Εντούτοις, αδιαφορώντας για την τήρηση των προσχημάτων, με τη βεβαιότητα της προστασίας που χρήζει όλα αυτά τα χρόνια από υψηλά ιστάμενους παράγοντες της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας και χωρίς την παραμικρή τσίπα ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής θα βρεθεί την αμέσως επόμενη μέρα από τη μια αίθουσα στην άλλη. Και, συγκεκριμένα, από τη δικαστική αίθουσα της Ευελπίδων που θα βρεθεί (δια των εκπροσώπων του) για να πτωχεύσει τα Metropolis την Τετάρτη 25/2 και θα βγει με τον τίτλο του «πτωχού οφειλέτη» (όπως ορίζει ο Πτωχευτικός Κώδικας) θα βρεθεί την επομένη (26/2) στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής ως μεγαλοεπιχειρηματίας επενδυτής στην εκδήλωση για την ελληνική συμμετοχή στη EUROVISION 2015 που θα πραγματοποιηθεί στις 4 Μαρτίου. Τόσο απλά και με τόση ξεδιαντροπιά, περιπαίζοντας τις δικαστικές και τις πολιτικές αρχές σε μια μικρή χώρα που, κατά τα λοιπά, όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας.

Αλλά για ποια ξεδιαντροπιά ακριβώς μιλάμε; Τα πρόσφατα γεγονότα σε ότι αφορά τη χλιδάτη ζωή του επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή αποδεικνύουν ότι στην πραγματικότητα μιλάμε για την ξεδιαντροπιά των αφεντικών. Για τους εργοδότες που μπορούν να χρωστούν επί χρόνια στους εργαζόμενους πάνω στον ιδρώτα των οποίων έστησαν επιχειρήσεις και τις αφαίμαξαν, προκειμένου να σπαταλούν αυτό τον βρώμικο πλούτο που κατέχουν συνεχίζοντας ατάραχοι την προκλητική ζωή τους.
Γιατί, ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής μπορεί να χρωστά σε εμάς τους απολυμένους/ες των καταστημάτων Metropolis περισσότερα από 600 χιλιάδες ευρώ (με ότι σημαίνει αυτό για τη ζωή μας), αλλά, παράλληλα, εκείνος μπορεί να συνεχίζει ατάραχος το πανάκριβο σπορ των οργανωμένων καταδύσεων σχεδόν μια φορά κάθε εβδομάδα και να αγοράζει ακόμη και καταδυτικό ρολογάκι (μόλις 510 ευρώ) που να
μεταδίδει χωρίς κανέναν ενδοιασμό (για ποιο λόγο άλλωστε;) τις καταδυτικές του επιδόσεις στο Διαδίκτυο.

Κι επειδή καλοπέραση χωρίς διασκέδαση δεν υφίσταται, μπορεί να συμμετέχει και σε
μυστικά πάρτι με άφθονη σαμπάνια όπου οι σερβιτόροι είναι ντυμένοι σκλάβοι και με την παρουσία γυμνών χορευτριών εισαγόμενων από το εξωτερικό. Όπως αυτό που διοργάνωσε ο αφανής συνεταίρος του στο MAD, ο γιός της Μαριάννας Λάτση, Πάρης Κασιδόκωστας.

Απέναντι στην εργοδοτική ασυδοσία και την ακολασία των αφεντικών και των πραιτόρων τους δεν θα γίνουμε σκλάβοι, ούτε γυμνές χορεύτριες. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε με ψηλά το κεφάλι και μέχρι την πλήρη δικαίωσή μας.


Συνέλευση Απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis




από Eργαζόμενοι/Aπολυμένοι στα Metropolis