24.3.14

Με τεχνάσματα της ιδιοκτησίας η δεύτερη αναβολή της εκδίκασης της αγωγής κατά των εκδόσεων ΛΥΜΠΕΡΗ & ALPHA EDITIONS


 
Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟ ΟΜΗΡΙΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Δεν έχουν τέλος, δύο χρόνια σχεδόν μετά το λουκέτο στον όμιλο ΛΥΜΠΕΡΗ, οι προκλητικές «παρασκηνιακές» μεθοδεύσεις της ιδιοκτησίας ενάντια στα δικαιώματα των υπό ομηρία συναδέλφων εργαζομένων του Ομίλου.

Συγκεκριμένα, η ιδιοκτησία των LIBERIS PUBLICATIONS, υπό τον μανδύα της νεοσυσταθείσας εκδοτικής εταιρείας «ALPHA EDITIONS A.E.», με προσχηματικά δικονομικά τεχνάσματα και νομικές υπεκφυγές ζήτησε την αναβολή –για δεύτερη φορά- της εκδίκασης της αγωγής των συναδέλφων, οι οποίοι – στο όριο της αντοχής τους πλέον- παραμένουν απλήρωτοι, χωρίς αποζημιώσεις και χωρίς τα οφειλόμενα δεδουλευμένα τους.
 
Υπενθυμίζεται ότι οι 200 περίπου εργαζόμενοι της «LIBERIS PUBLICATIONS», από τον Ιούλιο του 2012, βρίσκονται κυριολεκτικά στο δρόμο, είτε σε επίσχεση εργασίας, είτε απολυμένοι χωρίς αποζημίωση, με οφειλόμενες αποδοχές 800.000 και πλέον €. Επίσης, η «LIBERIS PUBLICATIONS» οφείλει μόνο στο ΕΤΑΠ ΜΜΕ ασφαλιστικές εισφορές πλέον των 5.000.000 €. Η συνέχεια στο σήριαλ των καταχρηστικών μεθοδεύσεων της ιδιοκτησίας ήταν η με αδιαφανείς διαδικασίες — μεταφορά τίτλων της εταιρείας, στον έλεγχο της νεοσυσταθείσας εκδοτικής εταιρείας «ALPHA EDITIONS A.E.», συμφερόντων Δημ. Κοντομηνά και Θεοχ. Φιλιππόπουλου.

Το Δ.Σ. της ΕΣΠΗΤ, παρόν στο δίκαιο αγώνα των εργαζομένων από την πρώτη στιγμή τόσο συνδικαλιστικά όσο και νομικά (κατασχέσεις-προσφυγές-αγωγές κ.λπ), και με δεδομένο ότι δεν αποδεχόμαστε κανένα τετελεσμένο, καμία συνθήκη εις βάρος των δικαιωμάτων των δοκιμαζόμενων συναδέλφων μας:

• διαμαρτύρεται με τον πιο έντονο τρόπο για τις παρελκυστικές τακτικές της εργοδοσίας των εκδόσεων LIBERIS PUBLICATIONS & ALPHA EDITIONS που στόχο έχουν να εξαντλήσουν ηθικά και οικονομικά τους συναδέλφους

• στέκεται αλληλέγγυο στο πλευρό των δοκιμαζόμενων συναδέλφων μας μέχρι την τελική τους δικαίωση και την καθ’ ολοκληρία απόδοση των οφειλόμενων δεδουλευμένων και όλων των νόμιμων αποζημιώσεων

• δηλώνει ότι θα αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις της εργοδοσίας με σθεναρή και δυναμική αντίδραση τόσο σε συνδικαλιστικό όσο και σε νομικό επίπεδο


από ΕΣΠΗΤ

14.3.14

Οι απολυμένοι των Metropolis ξαναπήγαν Eurovision

 
 
Όμιλος MAD, υπεράριθμα ΜΑΤ, έντονος παλμός και αλληλεγγύη στη διαδήλωση έξω από τη Eurovision  
 


Τον Δεκέμβριο του 2011 δηλώσαμε στον ιδιοκτήτη των Metropolis Ανδρέα Κουρή ότι στο δρόμο και στα δικαστήρια θα μας βρίσκει συνέχεια μπροστά του. Ανυποχώρητοι και αποφασισμένοι εξακολουθούμε να τηρούμε αυτήν την υπόσχεση διεκδικώντας τους μισθούς και τις αποζημιώσεις μας μέχρι και σήμερα. Έτσι, δυο χρόνια και πλέον μετά, την Τρίτη 11 Μαρτίου 2014, πιστοί στο ραντεβού μας πραγματοποιήσαμε μια ακόμη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το σκυλομάγαζο που ο Ανδρέας Κουρής, ιδιοκτήτης του MAD TV διοργάνωσε για δεύτερη χρονιά τον ελληνικό τελικό της Eurovision. Μια διοργάνωση που παραχωρήθηκε και φέτος απευθείας και με αδιαφανείς διαδικασίες από την Δημόσιας Τηλεόρασης στον Ανδρέα Κουρή.
 
Οι συγκεντρωμένοι απολυμένοι των Metropolis με την στήριξη πρωτοβάθμιων σωματείων, συνελεύσεων γειτονιάς και συλλογικοτήτων παραμείναμε στο χώρο της φιέστας για περίπου δύο ώρες και παρά το τσουχτερό κρύο. Για ακόμα μια φορά, δυσανάλογα και υπερβολικά μεγάλος αριθμός αστυνομικών δυνάμεων των ΜΑΤ, ως προς τον χαρακτήρα της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας, κλήθηκε να «προστατεύσει» τον Ανδρέα Κουρή, γεννώντας και πάλι την απορία ποιοι φυλάνε ποιόν και από ποιους. Διότι, καταντάει γελοίο, αντιφατικό και συνάμα εξοργιστικό να προστατεύεται ένας επώνυμος μεγαλοεπιχειρηματίας που παραβιάζει τον ακρογωνιαίο λίθο της μισθωτής εργασίας στον οποίο προβλέπεται ακόμη η… καταβολή δεδουλευμένων. 
 
Το βράδυ της Τρίτης βιώσαμε και πάλι την βαθιά ταξική διαφορά που υπάρχει μεταξύ δύο παράλληλων κόσμων. Μια διαφορά που είναι ξεκάθαρη κάθε φορά που συναντιούνται. Από τη μια ο γυαλιστερός κόσμος της show “MAD” biz με tους trendy καταναλωτές της προκάτ διασκέδασης, που αποφεύγουν να κοιτάξουν στα μάτια, τους απολυμένους διαδηλωτές και από την άλλη ο κόσμος των εργαζόμενων, των απλήρωτων, των ανέργων που διαδηλώνουν για τα δεδουλευμένα που τους οφείλονται. Ένας κόσμος αποκλεισμένος από τη δημοσιότητα και τα κυρίαρχα media, περικυκλωμένος από αστυνομικές δυνάμεις και επιτηρούμενος από άνδρες εταιρείας security, πίσω από κάγκελα που προστάτευαν την είσοδο θυμίζοντας οχυρωματικά έργα. 
 
-Διαβάστε περισσότερα και δείτε φωτογραφίες και video στο blog των απολυμένων καταστημάτων Metropolis εδώ
 

12.3.14

Συνεχίζουμε να διεκδικούμε το δίκιο μας!


Την Παρασκευή 14 Μαρτίου εκδικάζεται η αγωγή των πρώην εργαζόμενων των Εκδόσεων Λυμπέρη κατά της εταιρείας Alpha Editions. Η τελευταία είναι η εταιρεία στην οποία μεταβιβάστηκαν κατά τον πλέον αδιαφανή τρόπο και με διαδικασίες για τις οποίες πρόκειται να αποφανθεί η δικαιοσύνη, οι τέσσερις πιο εμπορικοί τίτλοι των Εκδόσεων Λυμπέρη (Hello, Εγώ Weekly, 7ΜΕΡΕΣ TV & Tηλεκοντρόλ).
Οι Εκδόσεις Λυμπέρη διέκοψαν τις εργασίες τους τον Νοέμβριο του 2012 με απόφαση του μεγαλομετόχου τους Αντώνη Λυμπέρη και στη συνέχεια κηρύχθηκαν σε πτώχευση, αφήνοντας έτσι στο δρόμο τη συντριπτική πλειοψηφία των 200 περίπου εργαζομένων χωρίς να υπολογίζουμε εξωτερικούς συνεργάτες, προμηθευτές κτλ.

Ο επιχειρηματίας, ο όμιλος του οποίου κατέχει την πλειοψηφία των μετοχών της Alpha Editions, είναι ο κύριος Δ. Κοντομηνάς (κουμπάρος του Α. Λυμπέρη και κατηγορούμενος για το τεράστιο σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου). Ενώ, πρόεδρος του ΔΣ της Alpha Editions και αυτός που προσέφερε στέγη για την έκδοση των 4 αυτών περιοδικών, είναι ο κύριος Θεοχάρης Φιλιππόπουλος (μέχρι πρότινος βασικός ανταγωνιστής του Α. Λυμπέρη!)

Τελευταία μαθαίνουμε από τις στήλες εφημερίδων μεγάλης κυκλοφορίας και δημοφιλών ιστοτόπων ότι ο Α. Λυμπέρης πρόκειται να πουλήσει τις δύο από τις τρεις (!) βίλες που διαθέτει στη Μύκονο, αντί του «ευτελούς» τιμήματος των 5 εκατομμυρίων ευρώ, και, επίσης, ότι διάγει πολυτελή βίο στη Βραζιλία και κάνει νέα επιχειρηματικά σχέδια.

Απέναντι σε ανθρώπους που, προφανώς, αντιμετωπίζουν ως μια ασήμαντη «παράπλευρη απώλεια» τις ζωές και τα χρήματα των εργαζομένων, εμείς οι (πρώην) εργαζόμενοι των Εκδόσεων Λυμπέρη δίνουμε εδώ και 16 μήνες έναν τίμιο και καθαρό αγώνα για τα αυτονόητα: τα λεφτά μας και την εργασιακή μας αξιοπρέπεια! Θα είμαστε και στο δικαστήριο και όπου αλλού χρειαστεί, μέχρι να δικαιωθούμε. Ζητάμε τη συμπαράσταση κάθε εργαζόμενου, κάθε συλλογικότητας ή σωματείου, και καθενός που κατανοεί ότι μια τέτοια κραυγαλέα περίπτωση εργοδοτικής αυθαιρεσίας δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητη!


Οι (πρώην) εργαζόμενοι των Εκδόσεων Λυμπέρη

12/3/2014

11.3.14

Ο Αντώνης Λυμπέρης πουλάει βίλες


Οι (πρώην) εργαζόμενοί του

συνεχίζουν να διεκδικούν δεδουλευμένα και αποζημιώσεις


Δεκαέξι μήνες μετά την παύση εργασιών της εταιρείας -και οκτώ μήνες μετά την πτώχευσή της-, οι (πρώην) εργαζόμενοι των Εκδόσεων Λυμπέρη συνεχίζουμε να μην έχουμε εισπράξει ούτε ένα ευρώ από τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις που μας οφείλει ο (πρώην) εργοδότης μας Αντώνης Λυμπέρης, ύψους εκατομμυρίων ευρώ. Και ενώ συνεχίζουμε ενωμένοι τις προσπάθειες για δικαίωσή μας και απόδοση των οφειλόμενων προς εμάς, παρακολουθούμε, με δικαιολογημένη αγανάκτηση, από τις στήλες του Τύπου τα κάτωθι:

- Τη δικαστική δίωξη, με βαρύτατες κατηγορίες, του γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία Δ. Κοντομηνά, σχετικά με την υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Υπενθυμίζουμε ότι, κατά την κατάρρευση των Εκδόσεων Λυμπέρη τον Νοέμβριο του 2012, τα τέσσερα πιο εμπορικά περιοδικά της εταιρείας πέρασαν, με τουλάχιστον αδιαφανείς διαδικασίες, στην εταιρεία Alpha Editions, ιδιοκτησίας του ομίλου Κοντομηνά. Ο Δ. Κοντομηνάς τυγχάνει και κουμπάρος του (πρώην) εργοδότη μας, Αντώνη Λυμπέρη.

- Την πώληση των δύο εκ των τριών πολυτελέστατων οικιών του Αντώνη Λυμπέρη στη Μύκονο (εμβαδού 800 και 500 τ.μ. αντίστοιχα) έναντι του ποσού των 5 εκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα στον ημερήσιο Τύπο. Σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα, οι οικίες αυτές ανήκαν σε δύο ανώνυμες εταιρείες, με πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο αμφοτέρων μέχρι και τον Μάιο του 2013 τον Αντώνη Λυμπέρη. Και εδώ οφείλουμε να επισημάνουμε ότι, κατά τις αγωνιώδεις εκκλήσεις μας προς τον εργοδότη μας όλο το 2012 να στηρίξει με κάθε τρόπο την εταιρεία, ώστε να μη χάσουν τη δουλειά τους περισσότεροι των 200 μισθωτών (χωρίς να υπολογίζουμε τους συνεργάτες), εκείνος μάς απαντούσε σταθερά πως δεν διέθετε ίδιους οικονομικούς πόρους με τους οποίους θα μπορούσε να στηρίξει την εταιρεία και πως «ό,τι είχε και δεν είχε» το είχε βάλει στην εταιρεία!

- Σύμφωνα με τα ίδια πάλι δημοσιεύματα, ο (πρώην) εργοδότης μας διάγει πολυτελή βίο στη Βραζιλία (!) και ουδόλως δεν θυμίζει τον «συντετριμμένο» Α. Λυμπέρη των επιστολών με τις οποίες προσπαθούσε πριν ενάμιση χρόνο να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ούτε κάποιον «πτωχευμένο».

Στην ιστορία αυτή, τα μόνα θύματα υπήρξαμε εμείς, οι εργαζόμενοι της εταιρείας. Αυτή η διαπίστωση, όμως, μας οπλίζει με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε!

 

Η Επιτροπή των (πρώην) εργαζόμενων/απολυθέντων από τις Εκδόσεις Λυμπέρη

 

Μέσα γκλάμουρ και βραβεία, έξω φτώχεια και ανεργία


αναδημοσίευση από Εφημερίδα των Συντακτών
 
Οι απλήρωτοι των Metropolis ξαναπάνε… Eurovision, διαμαρτυρόμενοι ενάντια στον καταδικασμένο για χρέη πρώην εργοδότη τους Ανδρέα Κουρή, που συνεχίζει να κάνει χρυσές μπίζνες με το Δημόσιο – Ποια αφεντικά των ΜΜΕ έχουν προσχωρήσει στο κίνημα «Δεν πληρώνω»
Της Αφροδίτης Τζιαντζή

 
 
Δύο χρόνια τώρα αγωνίζονται οι απολυμένοι των καταστημάτων Metropolis, για να λάβουν όσα τους οφείλονται σε μισθούς και αποζημιώσεις από τον επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή, ιδιοκτήτη του ομίλου Mad. Το Mad συνδιοργανώνει για δεύτερη φορά την ελληνική αποστολή της Eurovision, με απευθείας ανάθεση πέρυσι από την ΕΡΤ και φέτος από το κρατικό μόρφωμα της ΔΤ. O 39χρονος σήμερα επιχειρηματίας, γιος του Μάκη Κουρή, αγόρασε το 2010 την κερδοφόρα ως τότε αλυσίδα δισκοπωλείων Μetropolis και μέσα σε δύο χρόνια τη βούλιαξε, απολύοντας 180 εργαζόμενους και βάζοντας λουκέτο σε 13 καταστήματα. Σχεδόν οι μισοί παραμένουν απλήρωτοι, διεκδικώντας συνολικά περισσότερα από 600.000 ευρώ. Ο Ανδρέας Κουρής είναι υπόδικος για χρέη 1,4 εκατ. ευρώ στο Δημόσιο, για εργοδοτικές εισφορές και ΦΠΑ για το Metropolis, για τα οποία έχει συλληφθεί και φυλακιστεί προσωρινά. 
Το δικαστήριο, εκτός από τις αποζημιώσεις, έχει αναγνωρίσει τις ατομικές ευθύνες του Α. Κουρή έναντι των εργαζομένων ως νομίμου εκπροσώπου της Μετρόπολις ΑΕΕ, επιτρέποντας σε όσους τον μήνυσαν να προχωρήσουν σε κατάσχεση της προσωπικής του περιουσίας, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις νόμιμες διεκδικήσεις τους. Πρόκειται για μια σημαντική πρωτόδικη απόφαση, καθώς ανοίγει τον δρόμο σε χιλιάδες εργαζόμενους, οι οποίοι βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση να προχωρήσουν σε κατάσχεση προσωπικών περιουσιών εργοδοτών που ισχυρίζονται ότι «δεν έχουν», ενώ διάγουν πολυτελή βίο εις βάρος απλήρωτων και απολυμένων.
Μηνύσεις 
Ο Α. Κουρής αντέδρασε μηνύοντας τους 12 απολυμένους και έναν μάρτυρα, κατηγορώντας τους για συκοφαντική δυσφήμηση για όσα του καταμαρτυρούν στην αγωγή τους, με βάση την οποία έχει ήδη καταδικαστεί. Μέχρι σήμερα δεν έχει εμφανιστεί να συνομιλήσει με τους εργαζόμενους στις τριμερείς συναντήσεις στο υπουργείο Εργασίας, ούτε καν στα δικαστήρια. Την απόπειρα ποινικοποίησης του αγώνα των απολυμένων των Metropolis κατήγγειλαν με ψηφίσματα συμπαράστασης δεκάδες σωματεία.
Το κράτος δεν έχει πρόβλημα να κάνει μπίζνες με τον υπόδικο επιχειρηματία, ευνοώντας τον με χορηγίες (ΟΠΑΠ και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο), αναθέσεις διοργανώσεων στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, με αποκορύφωμα τη διοργάνωση της Εurovision, που του ανατέθηκε και φέτος με αδιαφανείς διαδικασίες, ενώ δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα κανένας απολογισμός για την περσινή Eurovision.
Φέτος, για δεύτερη φορά, οι απλήρωτοι των Μetropolis «Πάνε Eurovision» και δίνουν ραντεβού αύριο στις 7.30 μ.μ. έξω από το Acro Music Hall στο Γκάζι (Ιερά Οδός 1-13), όπου διεξάγεται ο ελληνικός τελικός ως «Εuro Song – A Mad Show». Στη συγκέντρωση συμμετέχουν εργατικά σωματεία και συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιάς, που όλο αυτό το διάστημα στέκονται έμπρακτα στο πλευρό των απολυμένων στα Metropolis, όπως εκείνοι στηρίζουν αντίστοιχους αγώνες
 
«ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ» ΑΠΟ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΔΙΑΣΠΑΣΜΕΝΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
Οι «μπαταχτσήδες» των ΜΜΕ
Κόμμα «Δεν πληρώνω» έχουν συστήσει οι ιδιοκτήτες ΜΜΕ, αφήνοντας χιλιάδες εργαζόμενους απλήρωτους και εγκλωβισμένους σε επιχειρήσεις που, είτε έκλεισαν οριστικά είτε καρκινοβατούν, χρωστώντας μισθούς μηνών και ξεγελώντας τους εναπομείναντες εργαζόμενους με «έναντι». Εκμεταλλευόμενοι τις μεγάλες καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης και νομικά παραθυράκια που τους επιτρέπουν να ξανανοίγουν επιχειρήσεις με παρένθετες εταιρείες, οι «μπαταχτσήδες» των ΜΜΕ εφαρμόζουν παρόμοιες παρελκυστικές μεθόδους με τους συναδέλφους τους άλλων κλάδων, διαπρέποντας στο «διαίρει και βασίλευε», εναλλάσσοντας το μαστίγιο της ανεργίας με το καρότο των υποσχέσεων.


ΑΛΤΕΡ (Koυρής-Γιαννίκος): Απλήρωτοι πάνω από τρία χρόνια παραμένουν οι περίπου 650 εργαζόμενοι του Αλτερ, που στα τέλη του 2011 ξεκίνησαν επίσχεση εργασίας, αφού οι συν-ιδιοκτήτες του ομίλου Γ. Κουρής και K. Γιαννίκος τούς χρωστούσαν μισθούς ενός χρόνου, σχεδόν 9 εκατομμύρια. Ο πολύμηνος αγώνας τους, με κατάληψη του στούντιο και εκπομπές από τη συχνότητα του καναλιού, συγκέντρωσε μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης, ενώ έχουν κερδίσει ήδη δικαστικές αποφάσεις. Δεκτή έγινε φέτος το φθινόπωρο η αίτηση πτώχευσης που υπέβαλαν περίπου 200 εργαζόμενοι. Ο Κ. Γιαννίκος παραμένει προφυλακισμένος για χρέη στο Δημόσιο ύψους 2,8 εκατ. ευρώ, ενώ περίπου ένα μήνα παρέμειναν στη φυλακή οι Γιώργος και Αντρέας Κουρής για χρέη στο Δημόσιο 1,4 εκατ. ευρώ.
«Απογευματινή» (Κ. Σαραντόπουλος): 130 είναι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι της ιστορικής εφημερίδας «Απογευματινή» που κατέβασε ρολά τον Οκτώβριο του 2010, ενώ ήδη χρωστούσε μισθούς 4 μηνών. Έκτοτε οι εργαζόμενοι έχουν δικαιωθεί στα δικαστήρια, που απέρριψαν τρεις φορές τις αιτήσεις του ιδιοκτήτη Κ. Σαραντόπουλου για πτώχευση, κρίνοντας ότι έγινε με δόλιες προθέσεις. Οι εργαζόμενοι έχουν κάνει καταγγελία στο ΣΔΟΕ για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, καταθέτοντας στοιχεία για ύποπτες εκροές χρημάτων από τα ταμεία της «Απογευματινής» και μετακινήσεις ποσών μεταξύ offshore και στελεχών της διοίκησης, από τα οποία προκύπτει ότι έσοδα της εφημερίδας κατέληξαν σε προσωπικούς λογαριασμούς της οικογένειας Σαραντόπουλου.


«Ελευθεροτυπία» (Χ.Κ. Τεγόπουλος): Απλήρωτοι και χωρίς αποζημίωση παραμένουν από τον Ιούλιο του 2011 οι περίπου 850 εργαζόμενοι της Χ.Κ. Τεγόπουλος, που σταμάτησε να εκδίδει την «Ελευθεροτυπία» τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, όταν οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν επίσχεση εργασίας. Από τότε η εταιρεία υπέβαλε ανεπιτυχώς αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99, ενώ δεν έχει καταβάλει ούτε ευρώ στους απολυμένους πλέον εργαζόμενους. Τον Ιανουάριο του 2012 η «Ελευθεροτυπία» επανεκδόθηκε μέσω της παρένθετης εταιρείας «Τρίτη Οψη» του δικηγόρου Χ. Οικονομόπουλου, με περίπου 160 άτομα προσωπικό, στους οποίους οφείλονται εκ νέου δεδουλευμένα. Η Χ.Κ. Τεγόπουλος οφείλει σε εργαζόμενους, πιστωτές και ασφαλιστικά ταμεία πάνω από 20 εκατ. ευρώ.


Liberis Publications S.A.: 200 εργαζόμενους πέταξε στον δρόμο τον Νοέμβριο του 21012 ο εκδότης Αντώνης Λυμπέρης, βάζοντας αιφνιδιαστικά λουκέτο σε 15 περιοδικά και 2 ραδιόφωνα, ενώ είχε ήδη προβεί σε μειώσεις μισθών και εκ περιτροπής εργασία. Ο Λυμπέρης είχε ήδη μεταβιβάσει τίτλους σε ανύποπτο διάστημα σε άλλη εταιρεία, ενώ μόνο στο Ταμείο των δημοσιογράφων οφείλει 10 εκατομμύρια ευρώ, από μη καταβολή αγγελιόσημου.


Imaco (Π. Kωστόπουλος): Λουκέτο έβαλε τον Φεβρουάριο του 2012 ο όμιλος Imaco του Π. Κωστόπουλου, ενώ ήδη από τον Οκτώβριο του 2011 είχε σταματήσει να πληρώνει τους εργαζόμενους και έκλεινε περιοδικά. Οπως καταγγέλλουν όσοι απολύθηκαν (με δική τους αίτηση), τους οφείλονται περίπου 2,5 εκατ. ευρώ, εκκρεμούν αγωγές εναντίον του εκδότη, ενώ έχει γίνει δεκτή η αίτηση πτώχευσης που υπέβαλαν οι ίδιοι. Ενώ έχουν μεταβιβαστεί οι περισσότεροι τίτλοι των περιοδικών, δεν καταβλήθηκαν χρήματα στους εργαζόμενους. Τον Νοέμβριο ο Π. Κωστόπουλος συνελήφθη για χρέη στο Δημόσιο ύψους 400.000 ευρώ.
«Κέρδος» (Θ. Λιακουνάκος): Μισθούς από τον Απρίλιο του 2013 και δεδουλευμένα προηγούμενων ετών οφείλει ο Θ. Λιακουνάκος, της εφημερίδας «Κέρδος», στους εργαζόμενους, που συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους, ενώ διεκδικούν επίσης επιστροφή χρημάτων από παράνομες μονομερείς μειώσεις στους μισθούς τους. Οπως καταγγέλλουν, ο Θ. Λιακουνάκος εξακολουθεί να διάγει πολυτελή βίο και να εισπράττει χρήματα από το ελληνικό Δημόσιο, αφήνοντάς τους απλήρωτους. Το όνομα του εκδότη εμπλέκεται στο σκάνδαλο με τις μίζες στα εξοπλιστικά προγράμματα από τις καταθέσεις του Α. Κάντα, κάτι που ο ίδιος αρνείται.
«Εξπρές» (Κ. Καλοφωλιάς): Μισθούς δύο ετών κατά μέσο όρο οφείλει ο Κ. Καλοφωλιάς στους εργαζόμενους, ενώ η εφημερίδα «Εξπρές» σταμάτησε να εκδίδεται τον Ιούλιο του 2013. Συνολικά καταγγέλλεται ότι οφείλονται δεδουλευμένα 2 εκατ. ευρώ, 9 εκατ. ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία και 9 εκατ. στην εφορία.
«Ισοτιμία» – «Παρασκευή και 13» – «Αποκαλύψεις»: Απλήρωτοι είναι οι εργαζόμενοι σε πολλές μικρές εφημερίδες που έβαλαν λουκέτο. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Σ. Κοτρώτσου των «Αποκαλύψεων», που έκλεισε την εφημερίδα τον Απρίλιο του 2011 χρωστώντας ήδη εφτά μηνών μισθούς σε περίπου 60 εργαζόμενους που δεν έχει αποζημιώσει ως σήμερα. Συνέχισε την καριέρα του πρώτα στο «Real» και πλέον στο «Action 24», ενώ, όπως διαφημίζει, είναι ιδιοκτήτης ιστοσελίδων με μικρή επισκεψιμότητα αλλά γενναιόδωρη κρατική διαφήμιση.
«Επενδυτής»: Απλήρωτοι από τον Αύγουστο παραμένουν οι περίπου 70 εργαζόμενοι στον «Επενδυτή», που έχουν προχωρήσει σε επίσχεση από τον Ιανουάριο, μετά το εταιρικό διαζύγιο των δύο πρώην συν-ιδιοκτητών «Ελεύθερου Τύπου» και «Επενδυτή», Μπενέκου – Σκαναβή.
ΕΡΤ: Εκκρεμότητες υπάρχουν στις αποζημιώσεις τουλάχιστον 1.000 από τους 2.500 απολυμένους της ΕΡΤ, ενώ σε όλους οφείλεται η άδεια του καλοκαιριού και δεδουλευμένα από τις λεγόμενες «πρόσθετες» αποδοχές (υπερωρίες, νυχτερινά κ.λπ.) και το επίδομα άδειας.
Εφημερίδα «Αγγελιοφόρος»: Απλήρωτοι τέσσερις μήνες είναι οι εργαζόμενοι στον «Αγγελιοφόρο» της Θεσσαλονίκης, που έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις.
 
Τα τρικ των εργοδοτών
1. «Βάλτε πλάτη»: Απολύσεις και περικοπές με πρόσχημα τη σωτηρία της επιχείρησης είναι το πρώτο βήμα πριν από το λουκέτο. Εφαρμόστηκε με επιτυχία σε αρκετά ΜΜΕ (Λυμπέρης, Κωστόπουλος), αναβάλλοντας απλώς για λίγους μήνες το κλείσιμο.
2. «Ε-ε-έρχεται ο επενδυτής»: Μαζί με τις καθυστερήσεις μισθών έρχονται οι πρώτες υποσχέσεις. Είτε με τη μορφή ενός δανείου είτε ενός επενδυτή που θα σώσει το καράβι από το ναυάγιο, είναι το αμέσως επόμενο βήμα για να πεισθούν οι απλήρωτοι είτε να συνεχίσουν να δουλεύουν είτε να μην κάνουν αγωγές.
3. Οι «καλοί» και οι «κακοί»: Ο διχασμός μεταξύ εργαζομένων είναι παλιά και δοκιμασμένη μέθοδος με μόνο κερδισμένο τον εργοδότη.
4. Η «καλή» και η «κακή» επιχείρηση: Το εγχείρημα «βουλιάζω τη χρεωμένη επιχείρηση, για να ανοίξω άλλη με νέο όνομα ή παρένθετο ιδιοκτήτη» έχει δοκιμαστεί άλλοτε ανεπιτυχώς (υπόθεση Σαραντόπουλου, του οποίου η αίτηση πτώχευσης απορρίφθηκε καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι ήθελε να ξεφορτωθεί τους εργαζόμενους και να ξανανοίξει την εφημερίδα με άλλο μανδύα) άλλοτε με πρόσκαιρη επιτυχία.
5. Δικαστικός λαβύρινθος: Ενώ πολλοί εργαζόμενοι κερδίζουν δικαστικές μάχες, σπάνια καταφέρνουν να εισπράξουν αφού οι εργοδότες ισχυρίζονται αδυναμία πληρωμής, οχυρωμένοι πίσω από τη νομοθεσία για τις Α.Ε., ενώ συνήθως διασφαλίζουν την προσωπική τους περιουσία. Δρόμο προς τη διεκδίκηση προσωπικών περιουσιών των ιδιοκτητών ανοίγει η δικαστική απόφαση υπέρ των απολυμένων του Metropolis.

από Η Εφημερίδα των Συντακτών