Εργαζόμενοι Metropolis: Παρέμβαση έξω από τον όμιλο MAD στην Παλλήνη την ώρα που άνοιγε τις πόρτες του το MADWALK

                    Στα Σπάτα μας περίμενες ήρθαμε στην Παλλήνη,
                      Κουρή μπροστά σου θα 'μαστε ότι και να γίνει

Παρέμβαση έξω από τις εγκαταστάσεις του ομίλου MAD του επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή στην Παλλήνη πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα, 3 Απριλίου, από τους απολυμένους/ες των καταστημάτων Metropolis με τη συνδρομή αλληλέγγυων, λίγη ώρα πριν ανοίξουν οι πόρτες ενός ακόμη πολυδάπανου, γκλαμουράτου σόου, του MADWALK.

Έτσι, περίπου είκοσι μέρες μετά από τη δυναμική διαδήλωσή μας έξω από τη Eurovision, -το τελευταίο σόου που διοργάνωσε το MAD του επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή, έπειτα από απευθείας ανάθεση και υπό αδιαφανείς διαδικασίες από τη Δημόσια Τηλεόραση- βρεθήκαμε στην καρδιά των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του εφήμερου εργοδότη μας, πιστοί στην υπόσχεση που έχουμε δώσει στον ίδιο, μα πρωτίστως στους εαυτούς μας, για τη συνέχιση του αγώνα μας μέχρι την τελική του δικαίωση.

Υπενθυμίζουμε ότι, ενώ ο Ανδρέας Κουρής ισχυρίζεται ότι «δεν έχει» να μας πληρώσει, διοργανώνει πολυδάπανα σόου, το ένα μετά το άλλο, προκειμένου να διογκώνει την περιουσία του από τις παχυλές χορηγίες και, φυσικά, από τα εισιτήρια. Και ότι, μόνο πέρσι, διοργάνωνε σχεδόν κάθε δυο μήνες ένα ανάλογο σόου (Eurovision 18/2 – MADWALK 17/4 – Βραβεία MAD 25/6 - Mad North Stage Festival, Σεπτ. 2013) πάντα με τα λεφτά που δεν έχει.

Η παρέμβαση έξω από τις εγκαταστάσεις του ομίλου MAD πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή αλληλέγγυων από εργατικά σωματεία και συλλογικότητες, από το «Στέκι Αλληλεγγύης στην Παλλήνη» και από την Πρωτοβουλία «Ρωγμές στα Ανατολικά». Κατά τη διάρκειά της. φωνάχτηκαν και γράφτηκαν συνθήματα, μοιράστηκαν ενημερωτικά κείμενα και πετάχτηκαν χιλιάδες τρικάκια.

Οφείλουμε να καταγγείλουμε δημόσια την αντισυναδελφική στάση δυο εργαζομένων του MAD που βιντεοσκοπούσαν τους παρευρισκόμενους στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας (γιατί άραγε;) ο ένας πίσω από τα τζάμια και ο άλλος από την ταράτσα του κτιρίου. Κι ακόμη τους δύο σφίχτερμαν που εμφανίστηκαν από το πουθενά και σημείωναν και βιντεοσκοπούσαν τους αριθμούς των δικύκλων και που, όταν ρωτήθηκαν, παραδέχτηκαν ευθαρσώς το ρουφιανιλίκι τους ισχυριζόμενοι ότι είναι αστυνομικοί μπαίνοντας στη συνέχεια στο κτίριο του MAD. Απ’ ότι φαίνεται, ο Ανδρέας Κουρής θεωρεί ότι δεν έχει καμιά ευθύνη για αδικήματα που διαπράττουν οι φουσκωτοί του, ακόμη κι αν αυτά είναι βαρύτατα, όπως για παράδειγμα αυτό της αντιποίησης αρχής.

Στη συνέχεια, με ανοιχτά τα πανό των απολυμένων και των αλληλέγγυων ολοκληρώσαμε την παρέμβασή μας σε κοντινή διασταύρωση επί της λεωφόρου Μαραθώνος στο κέντρο της Παλλήνης ενημερώνοντας τον κόσμο και μοιράζοντας σχετικό υλικό για την εργοδοτική ασυδοσία του ιδιοκτήτη του ομίλου MAD που έχει την έδρα του στην περιοχή.

Με τη δύναμη της αυτοοργάνωσης, της αξιοπρέπειας, και της αλληλεγγύης θα συνεχίσουμε τον ανυποχώρητο αγώνα μας διεκδικώντας τα αυτονόητα.



                                   ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΥΡΗ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ
                                              ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΣ!

                         Απολυμένοι/ες καταστημάτων Metropolis


περισσότερες φωτογραφίες από την παρέμβαση εδώ



από Εργαζόμενοι/Απολυμένοι στα Metropolis

Εργαζόμενοι Metropolis: Αυτόπτες μάρτυρες της διαπλοκής ή όταν η «ανεξάρτητη Δικαιοσύνη» δεν ξέρει τίποτα για όλα αυτά

Έχουν περάσει μόλις είκοσι μέρες από τη δυναμική διαδήλωσή μας έξω από τη Eurovision, - -το τελευταίο σόου που διοργάνωσε το MAD του επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή, έπειτα από απευθείας ανάθεση και υπό αδιαφανείς διαδικασίες από τη Δημόσια Τηλεόραση- και οι εξελίξεις έρχονται να επιβεβαιώσουν με προκλητικό τρόπο τις πρόσφατες καταγγελίες μας.

Έτσι, όπως έγινε γνωστό, το σύνολο του προγράμματος του ιστορικού κρατικού «Τρίτου Προγράμματος», το οποίο έχει ήδη βγει στον αέρα, ανατέθηκε σε ιδιωτική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «ΑΝΚ ΕΠΕ» με απευθείας ανάθεση, χωρίς διαγωνισμό. Σύμφωνα με απόφαση που υπέγραψε στις 7 Μαρτίου 2014 ο διευθύνων σύμβουλος της ΝΕΡΙΤ, Γιώργος Προκοπάκης, το κόστος της παράδοσης του Τρίτου Προγράμματος στην ιδιωτική εταιρεία, που ιδρύθηκε το 2003 και έχει δημοσιεύσει μια και μοναδική χρήση για το 2011(!), ανέρχεται στο ποσό των 84,5 χιλιάδων ευρώ το δίμηνο.

Μόλις δυο μέρες πριν να υπογραφεί η εκχώρηση του «Τρίτου» σε ιδιώτες (έναντι διόλου ευτελούς ποσού σε μια εταιρεία που υπήρχε σχεδόν μόνο στα χαρτιά) αναφέραμε σε δημόσια καταγγελία μας ως απολυμένοι/ες των καταστημάτων Metropolis: «(…) ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής αναλαμβάνει για δεύτερη συνεχόμενη φορά τη διοργάνωση του ελληνικού τελικού της Eurovision, μέσω του τηλεοπτικού καναλιού MAD, με απευθείας ανάθεση (χωρίς διαγωνισμό) από τη Δημόσια Τηλεόραση και υπό εντελώς αδιαφανείς διαδικασίες, ακόμη πιο σκανδαλώδεις από αυτές με τις οποίες του δόθηκε η περσινή διοργάνωση από το ΔΣ της ΕΡΤ, λίγο πριν η κυβέρνηση βάλει το λουκέτο που πέταξε στο δρόμο 2.500 εργαζόμενους». Και λίγο πιο κάτω επισημαίναμε: «(…) γίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι το λουκέτο που μπήκε στην κερδοφόρα ΕΡΤ είχε ως επιπλέον στόχο την ανάθεση σε ιδιώτες επιχειρηματίες κερδοφόρων εκδηλώσεων που ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας μπορούσε να φέρει εις πέρας μια χαρά και από μόνος του».

Και, βέβαια, αναφερόμαστε σε «κερδοφόρες εκδηλώσεις» έχοντας υπόψη μας τη φετινή ανάθεση του κερδοφόρου σόου της Eurovision στον πρώην εργοδότη μας, τον υπόδικο για χρέη και προς το Δημόσιο Ανδρέα Κουρή, από τη ΝΕΡΙΤ μέσω της Δημόσιας Τηλεόρασης, ένα σκηνικό που είχε επαναληφθεί και πέρσι μέσω της ΕΡΤ. Για την οποία περσινή ανάθεση η ΕΡΤ, ένα και πλέον χρόνο μετά, ακόμη ξεχρεώνει κι ας μην έχει γνωστοποιηθεί μέχρι σήμερα τι διάολο αντιστοιχούσε να βάλει από την τσέπη του γι’ αυτή τη «συνδιοργάνωση» το MAD του Ανδρέα Κουρή.

Το ανέκδοτο σε όλη αυτή την υπόθεση είναι ότι η είδηση για την απευθείας ανάθεση σε ιδιώτες της λειτουργίας του «Τρίτου» δημοσιεύθηκε και στο ασχολούμενο με τα μέσα ενημέρωσης site «Τυπολογίες» που αποτελεί ηλεκτρονική προέκταση της εφημερίδας «ΤΟ ΠΑΡΟΝ». Πρόκειται για εφημερίδα ιδιοκτησίας του Μάκη (Γεράσιμου) Κουρή, πατέρα του «δικού μας» Ανδρέα Κουρή που κατέχει τον όμιλο MAD (και μετέχει σε αυτόν, όπως και ολόκληρη η οικογένεια) και, μάλιστα, υπό τον καταγγελτικό τίτλο «Σε ιδιωτική εταιρεία η λειτουργία του Τρίτου!».

Προφανώς, o εκδότης Μάκης Κουρής θεωρεί ότι η απευθείας ανάθεση της λειτουργίας του «Τρίτου» σε ιδιώτες είναι άλλου είδους υπόθεση από την απευθείας ανάθεση του σόου της Eurovision στο γιό του, λόγος για τον οποίο άλλωστε δεν έχει κάνει ποτέ καμιά αναφορά γι’ αυτή την υπόθεση στα μέσα ενημέρωσης που κατέχει, αλλά ούτε και σε αυτά που συμμετέχει. Αντιθέτως μάλιστα, επειδή τα οικογενειακά συμφέροντα προϋποθέτουν δυο μέτρα και (χίλια)δυο σταθμά, συνεργάτης του Μάκη Κουρή έδειξε πέρσι μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» το πραγματικό πρόσωπο της «αντικειμενικής δημοσιογραφίας». Με ένα πόνημα που, αν και κατακεραύνωνε τη διοίκηση της ΕΡΤ για την κατάντια στην οποία είχε ρίξει τη δημόσια ραδιοτηλεόραση υπό τον τίτλο «Ποιοι απαξιώνουν την ΕΡΤ;» της έδινε συγχαρητήρια για τη μόνη σωστή επιλογή της, που δεν ήταν άλλη από την ανάθεση της Eurovision στο MAD (!) αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Μοναδική εξαίρεση και έκπληξη ήταν η διοργάνωση της Eurovision από το MAD, που δείχνει ποια είναι η ΕΡΤ (Μπράβο στο MAD)».

Αλλά και σε μια ακόμη δημόσια καταγγελία μας στις 21 Φεβρουαρίου αναφέραμε (πάντα για την ανάθεση της Eurovision στον Ανδρέα Κουρή): «(…) η ΝΕΡΙΤ είναι ο φορέας που έχει τη δυνατότητα να διαχειριστεί τα δικαιώματα για τη διοργάνωση της Eurovision για την Ελλάδα. Επειδή, όμως, η ΝΕΡΙΤ δεν έχει στελεχωθεί ακόμη, θα «νοικιάσει» τις τηλεοπτικές υπηρεσίες της ΔΤ, πληρώνοντας από τα δικά μας λεφτά (το γνωστό ανταποδοτικό τέλος) . Με τη σειρά της, η ΔΤ θα προχωρήσει στη συνδιοργάνωση της Eurovision με το μουσικό κανάλι MAD. Αν μη τι άλλο, αυτό το «τρενάκι» του «δώσε» ο ένας στον άλλο είναι φανερό ότι τελικό αποδέκτη τού «πάρε» έχει τον Ανδρέα Κουρή».

Εδώ, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι οι εξελίξεις μας ξεπέρασαν όταν γνωστοποιήθηκε ότι ο τηλεοπτικός σταθμός Alpha προχώρησε σε μια ειδική συμφωνία με το MAD, με την οποία θα έχει πρόσβαση στα παρασκήνια του διαγωνισμού της Eurovision στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και αποκλειστικά πλάνα από όλη την πορεία της ελληνικής αποστολής από τώρα έως τον Μάιο.

Ώστε, έτσι, λοιπόν! Το MAD του Ανδρέα Κουρή παίρνει τη Eurovision στα πλαίσια μιας άγνωστης συμφωνίας με τη Δημόσια Τηλεόραση και στη συνέχεια κάνει μια «ειδική συμφωνία» με τον Alpha με την οποία του παραχωρεί αποκλειστικά πλάνα, προφανώς διόλου αφιλοκερδώς. Με τον Alpha του επιχειρηματία Δημήτρη Κοντομηνά που είναι κατηγορούμενος στην υπόθεση των επισφαλών δανείων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου από τις χορηγίες του οποίου έχει ωφεληθεί και ο Ανδρέας Κουρής. Και εντελώς συμπωματικά, καθότι μέτοχος στο MAD TV με ποσοστό 7,02% τυγχάνει να είναι η κόρη του Δημήτρη Κοντομηνά, Μαρία.

Γίνεται φανερό, λοιπόν, ότι το Δημόσιο δεν έχει καμιά αναστολή να κάνει μπίζνες έμμεσα ή άμεσα με υπόδικους για χρέη προς αυτό και με κατηγορούμενους για απάτη, συνέργειας σε απιστία και νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Κι ότι οι κατέχοντες τα ηνία, που, κατά τα λοιπά διατυμπανίζουν την πάταξη της φοροδιαφυγής και την καταπολέμηση της διαφθοράς, θεωρούν ότι είναι καθόλα νόμιμο να ανοίγουν μπίζνες με ιδιώτες που μπορούν να χρωστούν ή να εξαπατούν, θεωρώντας τους φερέγγυους και δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ξελασπώσουν. Με την οικονομική και πολιτική στήριξη που τους παρέχει ως σωσίβιο.

Και ενώ συμβαίνουν αυτά, ο Ανδρέας Κουρής, που «δεν έχει» να πληρώσει τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που μας χρωστάει ετοιμάζεται για τη διοργάνωση ενός ακόμη πολυδάπανου, γκλαμουράτου σόου, του MADWALK, προκειμένου να… ξεφύγει από την ανέχεια. Γράφοντας εκεί που ξέρει ακόμη μια καταδικαστική απόφαση δικαστηρίου εις βάρος του (δύο χρόνια με τριετή αναστολή), έπειτα από καταγγελία δέκα συναδέλφων μας του καταστήματος της Θεσσαλονίκης στο ΣΕΠΕ για μη καταβολή δεδουλευμένων, επιδομάτων και αποζημιώσεων.

Κι όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι για γέλια σε ότι αφορά τις εξαγγελίες των κυβερνώντων για την πάταξη της διαπλοκής, αλλά, δυστυχώς, και μόνο επειδή εγείρουν πολύ ανθρώπινο πόνο, από αυτόν που προκαλεί η ανελέητη εκμετάλλευση των εργαζομένων από τους εργοδότες με τη βούλα του Κράτους, είναι μόνο για κλάματα.

Ως απολυμένοι των καταστημάτων Metropolis, προσπαθούμε να απαλύνουμε τον πόνο και την καταστροφή που έχει επιφέρει στις ζωές μας το «δικαίωμα» του πρώην εργοδότη μας να κατακρατεί παράνομα τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που μας οφείλει την ώρα που πλουτίζει επεκτείνοντας συνεχώς τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Και ο μόνος τρόπος για να το καταφέρουμε αυτό είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα μας.


                                         Οι μόνοι αγώνες που χάνονται
                                          είναι αυτοί που δεν δίνονται


Bίντεο από τη διαδήλωση έξω από τον ελληνικό τελικό της Eurovision της ομάδας τεχνικών κινηματογράφου-τηλεόρασης ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ (μπορείτε να δείτε το βίντεο εδώ).


από Εργαζόμενοι/Απολυμένοι στα Metropolis

  

Η θλιβερή «επέτειος» των επί ένα χρόνο απλήρωτων στην εφημερίδα ΚΕΡΔΟΣ

Η ανακοίνωση-κραυγή απόγνωσης των εργαζομένων της εφημερίδας ΚΕΡΔΟΣ και ο απίστευτος κυνισμός του εκδότη Θωμά Λιακουνάκου:

"Κάθε κέρδος είναι μια αδικία σε κάποιον" .Στην περίπτωση του "Κέρδους" η αδικία είναι μόνιμα σε βάρος των εργαζόμενων.
 
«Ευχή και κατάρα της μάνας μου: “Θωμά, μην αφήσεις ποτέ απλήρωτους τους εργαζόμενους σου”».
Mάρτιος 2012
 
«"Βάλτε πλάτη’" και μέχρι τα τέλη Ιουλίου θα έχουν εξοφληθεί όλα τα οφειλόμενα»
Νοέμβριος 2012

«Η αποπληρωμή των δεδουλευμένων σας θα έχει ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2013»
Σεπτέμβριος 2013

«Από αυτήν την εταιρεία οι εργαζόμενοι δεν έχουν χάσει και δεν θα χάσουν ούτε ένα ευρώ»
Δεκέμβριος 2013


«Ακόμη και στη χειρότερη των περιπτώσεων, δεν θα χαθεί ούτε ένα σεντ από τις αποζημιώσεις»
Ιούλιος 2013



Οι υποσχέσεις θα μπορούσαν να αφορούν οποιαδήποτε επιχείρηση και να απευθύνονται στις εκατοντάδες χιλιάδες των εργαζομένων, που αναγκάζονται να παρέχουν τις υπηρεσίες τους, χωρίς το αυτονόητο αντίτιμο της εργασίας, το μισθό.

Οι συγκεκριμένες δεσμεύσεις τυχαίνει να αφορούν στους εργαζόμενους της ημερήσιας οικονομικής εφημερίδας «Κέρδος» και έχουν αναληφθεί, εδώ και μια τριετία, από τα πλέον υπεύθυνα χείλη, αυτά του βασικού μετόχου της, κ. Θωμά Λιακουνάκου.

Εν όψει μιας θλιβερής για εμάς επετείου, της συμπλήρωσης ενός έτους εργασίας χωρίς αμοιβή, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι του «Κέρδους» επιχειρούμε να κάνουμε τη φωνή μας πιο δυνατή.

Έχοντας υποστεί μειώσεις μισθών, που σωρευτικά αγγίζουν το - 75%! ( έως -35% με μονομερή μείωση που κρίθηκε παράνομη στο Δικαστήριο και έως -40% με ατομικές συμβάσεις, έχοντας προσφύγει και δικαιωθεί τόσο από το ΣΕΠΕ όσο και από το υπουργείο Εργασίας, έχοντας απεργήσει επί 4,5 μήνες, το τελευταίο ένα έτος, ζητώντας την καταβολή μισθών από τον Απρίλιο 2013 και οφειλών από προηγούμενα έτη, απευθυνόμαστε δημόσια στο βασικό μέτοχο του Κέρδους και επικεφαλής του ομίλου Euromedica, ζητώντας του να τιμήσει τις υποσχέσεις, που ο ίδιος έχει αναλάβει και να μας απεγκλωβίσει από το καθεστώς ομηρίας και οικονομικής εξαθλίωσης, στο οποίο, με δική του ευθύνη, έχουμε βρεθεί.

Αφού έχουμε εξαντλήσει κάθε όριο επαγγελματικής ευσυνειδησίας και προσωπικού φιλότιμου, στεκόμενοι στην πράξη, επί μία τριετία, στο πλευρό της εφημερίδας, ζητάμε από τον κ. Λιακουνάκο να εγκαταλείψει την τακτική της αδιαφορίας και του κυνισμού, με την οποία μας αντιμετωπίζει, και να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Θέλοντας να προστατέψουμε αυτό, που μετά από τις οικογένειές μας, μας στήριξε πιο πολύ, όλες αυτές τις δεκαετίας, το αναγνωστικό μας κοινό (συνδρομητές, φορείς, επιχειρηματική κοινότητα, υπουργεία), θα θέλαμε να το ενημερώσουμε ότι τόσο η ιστοσελίδα “kerdos.gr” όσο και μονοθεματικά φύλλα της εφημερίδας που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αποτελούν προϊόν απεργοσπαστικών μηχανισμών και μαύρης εργασίας.

Τιμώντας ένα μαγαζί, που κάποιοι από εμάς γνωρίζουμε από δεκαετίες, έχοντας μεγαλώσει δημοσιογραφικά μαζί του, ένα μαγαζί στο οποίο, άλλος από ελπίδα, άλλος από φιλότιμο, άλλος από φόβο, αφιερώσαμε τις υπογραφές μας και τη δουλειά μας, ακόμη και απλήρωτοι, αξιώνουμε από το μέτοχο της εφημερίδας το αυτονόητο: την εξόφληση των δεδουλευμένων μας και την αποκατάσταση της αξιοπρέπειάς μας, την οποία ο ίδιος έχει πλήξει.


«Δεν υπάρχει αξιοπρέπεια και δεν υπάρχει πραγματική ζωή για κάποιον που δουλεύει δώδεκα ώρες την ημέρα χωρίς να ξέρει γιατί δουλεύει»: André Malraux

από Pressarismenos

Με τεχνάσματα της ιδιοκτησίας η δεύτερη αναβολή της εκδίκασης της αγωγής κατά των εκδόσεων ΛΥΜΠΕΡΗ & ALPHA EDITIONS

 

Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟ ΟΜΗΡΙΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Δεν έχουν τέλος, δύο χρόνια σχεδόν μετά το λουκέτο στον όμιλο ΛΥΜΠΕΡΗ, οι προκλητικές «παρασκηνιακές» μεθοδεύσεις της ιδιοκτησίας ενάντια στα δικαιώματα των υπό ομηρία συναδέλφων εργαζομένων του Ομίλου.

Συγκεκριμένα, η ιδιοκτησία των LIBERIS PUBLICATIONS, υπό τον μανδύα της νεοσυσταθείσας εκδοτικής εταιρείας «ALPHA EDITIONS A.E.», με προσχηματικά δικονομικά τεχνάσματα και νομικές υπεκφυγές ζήτησε την αναβολή –για δεύτερη φορά- της εκδίκασης της αγωγής των συναδέλφων, οι οποίοι – στο όριο της αντοχής τους πλέον- παραμένουν απλήρωτοι, χωρίς αποζημιώσεις και χωρίς τα οφειλόμενα δεδουλευμένα τους.
 
Υπενθυμίζεται ότι οι 200 περίπου εργαζόμενοι της «LIBERIS PUBLICATIONS», από τον Ιούλιο του 2012, βρίσκονται κυριολεκτικά στο δρόμο, είτε σε επίσχεση εργασίας, είτε απολυμένοι χωρίς αποζημίωση, με οφειλόμενες αποδοχές 800.000 και πλέον €. Επίσης, η «LIBERIS PUBLICATIONS» οφείλει μόνο στο ΕΤΑΠ ΜΜΕ ασφαλιστικές εισφορές πλέον των 5.000.000 €. Η συνέχεια στο σήριαλ των καταχρηστικών μεθοδεύσεων της ιδιοκτησίας ήταν η με αδιαφανείς διαδικασίες — μεταφορά τίτλων της εταιρείας, στον έλεγχο της νεοσυσταθείσας εκδοτικής εταιρείας «ALPHA EDITIONS A.E.», συμφερόντων Δημ. Κοντομηνά και Θεοχ. Φιλιππόπουλου.

Το Δ.Σ. της ΕΣΠΗΤ, παρόν στο δίκαιο αγώνα των εργαζομένων από την πρώτη στιγμή τόσο συνδικαλιστικά όσο και νομικά (κατασχέσεις-προσφυγές-αγωγές κ.λπ), και με δεδομένο ότι δεν αποδεχόμαστε κανένα τετελεσμένο, καμία συνθήκη εις βάρος των δικαιωμάτων των δοκιμαζόμενων συναδέλφων μας:

• διαμαρτύρεται με τον πιο έντονο τρόπο για τις παρελκυστικές τακτικές της εργοδοσίας των εκδόσεων LIBERIS PUBLICATIONS & ALPHA EDITIONS που στόχο έχουν να εξαντλήσουν ηθικά και οικονομικά τους συναδέλφους

• στέκεται αλληλέγγυο στο πλευρό των δοκιμαζόμενων συναδέλφων μας μέχρι την τελική τους δικαίωση και την καθ’ ολοκληρία απόδοση των οφειλόμενων δεδουλευμένων και όλων των νόμιμων αποζημιώσεων

• δηλώνει ότι θα αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις της εργοδοσίας με σθεναρή και δυναμική αντίδραση τόσο σε συνδικαλιστικό όσο και σε νομικό επίπεδο


από ΕΣΠΗΤ

Οι απολυμένοι των Metropolis ξαναπήγαν Eurovision

 

 

Όμιλος MAD, υπεράριθμα ΜΑΤ, έντονος παλμός και αλληλεγγύη στη διαδήλωση έξω από τη Eurovision  

 

Τον Δεκέμβριο του 2011 δηλώσαμε στον ιδιοκτήτη των Metropolis Ανδρέα Κουρή ότι στο δρόμο και στα δικαστήρια θα μας βρίσκει συνέχεια μπροστά του. Ανυποχώρητοι και αποφασισμένοι εξακολουθούμε να τηρούμε αυτήν την υπόσχεση διεκδικώντας τους μισθούς και τις αποζημιώσεις μας μέχρι και σήμερα. Έτσι, δυο χρόνια και πλέον μετά, την Τρίτη 11 Μαρτίου 2014, πιστοί στο ραντεβού μας πραγματοποιήσαμε μια ακόμη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το σκυλομάγαζο που ο Ανδρέας Κουρής, ιδιοκτήτης του MAD TV διοργάνωσε για δεύτερη χρονιά τον ελληνικό τελικό της Eurovision. Μια διοργάνωση που παραχωρήθηκε και φέτος απευθείας και με αδιαφανείς διαδικασίες από την Δημόσιας Τηλεόρασης στον Ανδρέα Κουρή.
 
Οι συγκεντρωμένοι απολυμένοι των Metropolis με την στήριξη πρωτοβάθμιων σωματείων, συνελεύσεων γειτονιάς και συλλογικοτήτων παραμείναμε στο χώρο της φιέστας για περίπου δύο ώρες και παρά το τσουχτερό κρύο. Για ακόμα μια φορά, δυσανάλογα και υπερβολικά μεγάλος αριθμός αστυνομικών δυνάμεων των ΜΑΤ, ως προς τον χαρακτήρα της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας, κλήθηκε να «προστατεύσει» τον Ανδρέα Κουρή, γεννώντας και πάλι την απορία ποιοι φυλάνε ποιόν και από ποιους. Διότι, καταντάει γελοίο, αντιφατικό και συνάμα εξοργιστικό να προστατεύεται ένας επώνυμος μεγαλοεπιχειρηματίας που παραβιάζει τον ακρογωνιαίο λίθο της μισθωτής εργασίας στον οποίο προβλέπεται ακόμη η… καταβολή δεδουλευμένων. 
 

Το βράδυ της Τρίτης βιώσαμε και πάλι την βαθιά ταξική διαφορά που υπάρχει μεταξύ δύο παράλληλων κόσμων. Μια διαφορά που είναι ξεκάθαρη κάθε φορά που συναντιούνται. Από τη μια ο γυαλιστερός κόσμος της show “MAD” biz με tους trendy καταναλωτές της προκάτ διασκέδασης, που αποφεύγουν να κοιτάξουν στα μάτια, τους απολυμένους διαδηλωτές και από την άλλη ο κόσμος των εργαζόμενων, των απλήρωτων, των ανέργων που διαδηλώνουν για τα δεδουλευμένα που τους οφείλονται. Ένας κόσμος αποκλεισμένος από τη δημοσιότητα και τα κυρίαρχα media, περικυκλωμένος από αστυνομικές δυνάμεις και επιτηρούμενος από άνδρες εταιρείας security, πίσω από κάγκελα που προστάτευαν την είσοδο θυμίζοντας οχυρωματικά έργα. 

 

-Διαβάστε περισσότερα και δείτε φωτογραφίες και video στο blog των απολυμένων καταστημάτων Metropolis εδώ

 

Συνεχίζουμε να διεκδικούμε το δίκιο μας!

Την Παρασκευή 14 Μαρτίου εκδικάζεται η αγωγή των πρώην εργαζόμενων των Εκδόσεων Λυμπέρη κατά της εταιρείας Alpha Editions. Η τελευταία είναι η εταιρεία στην οποία μεταβιβάστηκαν κατά τον πλέον αδιαφανή τρόπο και με διαδικασίες για τις οποίες πρόκειται να αποφανθεί η δικαιοσύνη, οι τέσσερις πιο εμπορικοί τίτλοι των Εκδόσεων Λυμπέρη (Hello, Εγώ Weekly, 7ΜΕΡΕΣ TV & Tηλεκοντρόλ).
Οι Εκδόσεις Λυμπέρη διέκοψαν τις εργασίες τους τον Νοέμβριο του 2012 με απόφαση του μεγαλομετόχου τους Αντώνη Λυμπέρη και στη συνέχεια κηρύχθηκαν σε πτώχευση, αφήνοντας έτσι στο δρόμο τη συντριπτική πλειοψηφία των 200 περίπου εργαζομένων χωρίς να υπολογίζουμε εξωτερικούς συνεργάτες, προμηθευτές κτλ.

Ο επιχειρηματίας, ο όμιλος του οποίου κατέχει την πλειοψηφία των μετοχών της Alpha Editions, είναι ο κύριος Δ. Κοντομηνάς (κουμπάρος του Α. Λυμπέρη και κατηγορούμενος για το τεράστιο σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου). Ενώ, πρόεδρος του ΔΣ της Alpha Editions και αυτός που προσέφερε στέγη για την έκδοση των 4 αυτών περιοδικών, είναι ο κύριος Θεοχάρης Φιλιππόπουλος (μέχρι πρότινος βασικός ανταγωνιστής του Α. Λυμπέρη!)

Τελευταία μαθαίνουμε από τις στήλες εφημερίδων μεγάλης κυκλοφορίας και δημοφιλών ιστοτόπων ότι ο Α. Λυμπέρης πρόκειται να πουλήσει τις δύο από τις τρεις (!) βίλες που διαθέτει στη Μύκονο, αντί του «ευτελούς» τιμήματος των 5 εκατομμυρίων ευρώ, και, επίσης, ότι διάγει πολυτελή βίο στη Βραζιλία και κάνει νέα επιχειρηματικά σχέδια.

Απέναντι σε ανθρώπους που, προφανώς, αντιμετωπίζουν ως μια ασήμαντη «παράπλευρη απώλεια» τις ζωές και τα χρήματα των εργαζομένων, εμείς οι (πρώην) εργαζόμενοι των Εκδόσεων Λυμπέρη δίνουμε εδώ και 16 μήνες έναν τίμιο και καθαρό αγώνα για τα αυτονόητα: τα λεφτά μας και την εργασιακή μας αξιοπρέπεια! Θα είμαστε και στο δικαστήριο και όπου αλλού χρειαστεί, μέχρι να δικαιωθούμε. Ζητάμε τη συμπαράσταση κάθε εργαζόμενου, κάθε συλλογικότητας ή σωματείου, και καθενός που κατανοεί ότι μια τέτοια κραυγαλέα περίπτωση εργοδοτικής αυθαιρεσίας δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητη!


Οι (πρώην) εργαζόμενοι των Εκδόσεων Λυμπέρη

12/3/2014

Ο Αντώνης Λυμπέρης πουλάει βίλες

Οι (πρώην) εργαζόμενοί του

συνεχίζουν να διεκδικούν δεδουλευμένα και αποζημιώσεις

Δεκαέξι μήνες μετά την παύση εργασιών της εταιρείας -και οκτώ μήνες μετά την πτώχευσή της-, οι (πρώην) εργαζόμενοι των Εκδόσεων Λυμπέρη συνεχίζουμε να μην έχουμε εισπράξει ούτε ένα ευρώ από τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις που μας οφείλει ο (πρώην) εργοδότης μας Αντώνης Λυμπέρης, ύψους εκατομμυρίων ευρώ. Και ενώ συνεχίζουμε ενωμένοι τις προσπάθειες για δικαίωσή μας και απόδοση των οφειλόμενων προς εμάς, παρακολουθούμε, με δικαιολογημένη αγανάκτηση, από τις στήλες του Τύπου τα κάτωθι:

- Τη δικαστική δίωξη, με βαρύτατες κατηγορίες, του γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία Δ. Κοντομηνά, σχετικά με την υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Υπενθυμίζουμε ότι, κατά την κατάρρευση των Εκδόσεων Λυμπέρη τον Νοέμβριο του 2012, τα τέσσερα πιο εμπορικά περιοδικά της εταιρείας πέρασαν, με τουλάχιστον αδιαφανείς διαδικασίες, στην εταιρεία Alpha Editions, ιδιοκτησίας του ομίλου Κοντομηνά. Ο Δ. Κοντομηνάς τυγχάνει και κουμπάρος του (πρώην) εργοδότη μας, Αντώνη Λυμπέρη.

- Την πώληση των δύο εκ των τριών πολυτελέστατων οικιών του Αντώνη Λυμπέρη στη Μύκονο (εμβαδού 800 και 500 τ.μ. αντίστοιχα) έναντι του ποσού των 5 εκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα στον ημερήσιο Τύπο. Σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα, οι οικίες αυτές ανήκαν σε δύο ανώνυμες εταιρείες, με πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο αμφοτέρων μέχρι και τον Μάιο του 2013 τον Αντώνη Λυμπέρη. Και εδώ οφείλουμε να επισημάνουμε ότι, κατά τις αγωνιώδεις εκκλήσεις μας προς τον εργοδότη μας όλο το 2012 να στηρίξει με κάθε τρόπο την εταιρεία, ώστε να μη χάσουν τη δουλειά τους περισσότεροι των 200 μισθωτών (χωρίς να υπολογίζουμε τους συνεργάτες), εκείνος μάς απαντούσε σταθερά πως δεν διέθετε ίδιους οικονομικούς πόρους με τους οποίους θα μπορούσε να στηρίξει την εταιρεία και πως «ό,τι είχε και δεν είχε» το είχε βάλει στην εταιρεία!

- Σύμφωνα με τα ίδια πάλι δημοσιεύματα, ο (πρώην) εργοδότης μας διάγει πολυτελή βίο στη Βραζιλία (!) και ουδόλως δεν θυμίζει τον «συντετριμμένο» Α. Λυμπέρη των επιστολών με τις οποίες προσπαθούσε πριν ενάμιση χρόνο να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ούτε κάποιον «πτωχευμένο».

Στην ιστορία αυτή, τα μόνα θύματα υπήρξαμε εμείς, οι εργαζόμενοι της εταιρείας. Αυτή η διαπίστωση, όμως, μας οπλίζει με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε!

 

Η Επιτροπή των (πρώην) εργαζόμενων/απολυθέντων από τις Εκδόσεις Λυμπέρη