Eπιστρέφει δικαιωμένος στον Alpha 98.9 και ο τρίτος τεχνικός

Είχε απολυθεί επειδή δεν υπέγραψε ατομική σύμβαση 

 Με την απόφαση 2815/2013 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών δικαιώνεται και ο τρίτος  τεχνικός,  που απολυθεί από την διοίκηση του ραδιοσταθμού Alpha 98,9  επειδή δεν υπέγραψε ατομική σύμβαση με όρους δυσμενέστερους της ΣΣΕ της Ένωσης Τεχνικών Ελληνικής Ραδιοφωνίας (ΕΤΕΡ).
Συγκεκριμένα με την απόφαση το δικαστήριο «δέχεται» «την αγωγή» του τεχνικού «αναγνωρίζει ότι η από 20-9-2012 καταγγελία της σύμβασης εργασίας του ενάγοντος εκ μέρους της εναγομένης είναι άκυρη» και «υποχρεώνει την εναγομένη» (ραδιοσταθμός Alpha 98,9) «να αποδέχεται τις υπηρεσίες του ενάγοντος» (τεχνικός μέλος της ΕΤΕΡ) «με τους ίδιους όρους και συνθήκες εργασίας ως και προ της άνω καταγγελίας, επ' απειλή χρηματικής ποινής σε βάρος της (ραδιοσταθμός Alpha 98,9) ποσού 100 ευρώ για κάθε εργάσιμη ημέρα άρνησής της να τον απασχολεί κατά τα ανωτέρω.»
Υποχρεώνει την εναγόμενη» (Alpha 98,9) «να καταβάλει στον ενάγοντα» (τεχνικός ) «το ποσό των οκτώ χιλιάδων πεντακοσίων δέκα επτά ευρώ και δώδεκα λεπτών (8.517,12), νομιμοτόκως από τότε που κάθε επιμέρους κονδύλι κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, όπως ειδικότερα ορίζεται στο σκεπτικό της παρούσας.
Κηρύσσει την απόφαση προσωρινά εκτελεστή.
Καταδικάζει την εναγομένη στην καταβολή των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, το ύψος του οποίου ορίζει στο ποσό των διακοσίων σαράντα (240) ευρώ.»

Η ΕΤΕΡ σημειώνει:
1ον) Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα τον νομικό μας σύμβουλο Δημήτρη Περπατάρη, που χειρίστηκε την υπόθεση του συναδέλφου μας.
2ον) Καλούμε τους εργοδότες να σταματήσουν κάθε προσπάθεια εκβίασης των εργαζομένων, επί ποινή απολύσεως, για υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας με όρους κατώτερους αυτών των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
3ον) Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους που αντιστέκονται υπερασπιζόμενοι τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.


αναδημοσίευση από http://zoornalistas.blogspot.gr

“Δουλέψτε JUMBO – δουλέψτε τζάμπα”

 

 

Το κείμενο μοιράστηκε κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας έξω από το JUMBO:

Η νέα Jumbo-βιτρίνα φούλαρε: Με μπλούζες, παντελόνια και ζακέτες για παιδιά και εφήβους, σχολικά είδη και τζάμπα εργαζόμενους, έτοιμους να σε εξυπηρετήσουν, μόλις με 200 ευρώ το μήνα!
Τρέξε να προλάβεις! Ο θαυμαστός κόσμος των JUMBO σε περιμένει! Έχει τις χειρότερες συνθήκες εργασίας, εκδικητικές απολύσεις και ωράρια που παραβιάζονται προκλητικά και αυθαίρετα από τους εργοδότες.
Τρέξε τώρα στα JUMBO! Για να προλάβεις 70% εκπτώσεις στους…μισθούς, την ίδια ώρα που η εταιρεία παρουσιάζει ρεκόρ τζίρου, ξεπερνώντας τα 500 εκατ. ευρώ, στην ετήσια χρήση Ιούνιος 2012 – Ιούνιος 2013.
Τρέξε στα JUMBO! Για να τραγουδήσεις χαρούμενος στους εργαζόμενους “δουλέψτε JUMBO – δουλέψτε τζάμπα”. Γιατί είναι αλήθεια ότι -αν είσαι τυχερός και πιάσεις δουλειά στο θαυμαστό βασίλειο των παιχνιδιών- με τα JUMBO να ζήσεις, δεν μπορείς ούτε ώρα.
Γιατί η εταιρεία πρότεινε στους εργαζόμενους της να δουλεύουν με συμβάσεις 4ωρης απασχόλησης, οι οποίες φυσικά και παραβιάζονται, με μισθό 200 ευρώ, που δεν φτάνει στους εργαζόμενους ούτε για να αγοράσουν μαρκαδόρους για τα παιδιά τους.
Αν λοιπόν το παιδί σου ξεκινά το νηπιαγωγείο, το Δημοτικό ή το Γυμνάσιο κι εσύ τρέχεις να του πάρεις όλα τα σχολικά, τρέξε στο θαυμαστό κόσμο…
Ή μήπως να το ξανασκεφτείς; Μήπως να ψάξουμε μαζί τι κρύβεται πίσω από το θαυμαστό κόσμο της εταιρείας;
Αν είσαι άνεργος γονιός και θες να πάει το παιδί σου στο σχολείο με τα σχολικά του είδη, μάλλον δεν συναντάς την συμπάθεια ή την ανοχή της εταιρείας. Γιατί λίγες μέρες πριν, η “αγαπημένη εταιρεία για μικρούς και μεγάλους” έστειλε στο δικαστήριο έναν άνεργο πατέρα από το Βόλο για 12 ευρώ. Φαίνεται τελικά, πως στο ”παιχνίδι” του κέρδους δεν χωράνε συναισθηματισμοί.
Θυμάσαι το τελευταίο διαφημιστικό μήνυμα τη εταιρείας, που προσπαθεί να προσελκύσει το καταναλωτικό κοινό δείχνοντας τον ήρωα Jumbo να “εκτελεί” τις υψηλές τιμές των απαραίτητων για τους μαθητές προϊόντων και να “απελευθερώνει” τους “αλυσοδεμένους” γονείς; Ο ήρωας της εταιρείας ήταν “ο Jumbo, ο τιμωρός των υψηλών τιμών”.
Όμως στην πραγματική ζωή, έξω από τις κάμερες και το μάρκετινγκ, ο Jumbo όχι μόνο δεν έσπασε την…αλυσίδα που έσερνε μαζί του ο άνεργος πατέρας στο Βόλο μαζί με μια λίστα σχολικών ειδών, στην οποία αδυνατούσε να ανταποκριθεί οικονομικά, αλλά αντίθετα του πέρασε χειροπέδες για κλοπή μαρκαδόρων αξίας 12 ευρώ.
Ε ΡΕ, DJANGO ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖEΤΑΙ!
Κέρδη στα ύψη, εργαζόμενοι στο σκλαβοπάζαρο, γονείς στο δικαστήριο.
Αφελή επιχειρηματία, ο DJANGO, ο κινηματογραφικός ήρωας που γελοιοποιείς στη διαφήμιση σου, δεν είναι δικός σου ήρωας. Είναι δικός μας. Γιατί έγινε σύμβολο της αξιοπρέπειας των δούλων. Γιατί, από άκρη σε άκρη στον κόσμο, όποιος τον είδε, κατάλαβε ότι έγινε σύμβολο της απελευθέρωσης των φτωχών από τα βασανιστήρια, τα δικαστήρια και τα σκλαβοπάζαρα που τους έσερναν κάτι τύποι σαν εσένα.
Σ” ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΔΕΝ ΧΩΡΑΜΕ ΟΛΟΙ! Στους καιρούς της κρίσης, το δίλημμα έχει γίνει πια ξεκάθαρο: Ή εμείς και η αξιοπρέπειά μας, ή αυτοί και τα ατέλειωτα κέρδη τους.
ΜΙΛΑ! ΔΡΑΣΕ! ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ!

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ
ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑΣ
ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ
ΜΕ ΜΠΑΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟN ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

ALEX K (THE LAST DRIVE)
+ T-NICK (DUSTBOWL) acoustic
PENNY DREADFUL
DROG _A_TEK
FREQUENCY ON
YELLOW DIGIT

ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ PARKING ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ (ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΗΣΑΠ)
ΕΝΑΡΞΗ 19:00
Είσοδος ελεύθερη

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!

 

 

δείτε: video για την συναυλία και λίγα λόγια για την συναυλία

 

από http://bookworker.wordpress.com/





ΣΦΙΓΓΕΙ Ο ΚΛΟΙΟΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΛΥΜΠΕΡΗ. ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΧΡΕΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΦΗΣΕΙ ΣΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ.

Αναδημοσίευση

Φέσια ρεκόρ με ... υπεύθυνους στο Ταμείο των δημοσιογράφων

Οσμή σκανδάλου αναδύεται από το Ταμείο Κύριας Ασφάλισης των Δημοσιογράφων το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ καθώς προκύπτουν τεράστιες απαιτήσεις έναντι εργοδοτών που έχουν βάλει λουκέτο την τελευταία διετία και οι οποίες προφανώς δεν μπορούν να εισπραχθούν ενώ υπάρχουν υπέρογκες απαιτήσεις και από εταιρίες που βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα εταιριών που έκλεισαν αφήνοντας φέσια στο Ταμείο αποτελούν οι εκδόσεις ΛΥΜΠΕΡΗ και ο όμιλος ΙΜΑΚΟ ενώ από τις λειτουργώσες εταιρίες κλασσική περίπτωση μεγαλοοφειλέτη αποτελεί ο όμιλος Καλοφωλιά (ΕΞΠΡΕΣ).
Η σκανδαλώδης διάσταση του θέματος προκύπτει από το γεγονός ότι για τους παραπάνω εκδοτικούς ομίλους το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ μπορούσε να εφαρμόσει τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων πράγμα που όμως δεν αποφάσισαν οι διοικήσεις της τελευταίας πενταετίας.
Το γεγονός γεννά ερωτήματα αν η μη είπραξη οφειλών οφείλεται σε ανικανότητα ή πρακτικές που έχουν να κάνουν με ιδιότυπες σχέσεις διαπλοκής με συγκεκριμένους εκδότες όταν την ίδια στιγμή μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα παρά την οικονομική συγκυρία συνεχίζουν να είναι συνεπή προς τα Ταμεία.
Σε κάθε περίπτωση απορία προκαλεί και η στάση των εποπτικών αρχών δεδομένου ότι δεν φαίνεται να έχουν ενεργοποιήσει ελέγχους προκειμένου να διαπιστώσει αν προκύπτουν ζητήματα στην καλύτερη των περιπτώσεων παράβασης καθήκοντος στις προηγούμενες διοικήσεις.

από http://www.fpress.gr

ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΦΗΣΕΙ ΣΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΥΜΠΕΡΗΣ.

Αναδημοσίευση

Το σκάνδαλο 10 εκ από Λυμπέρη και οι άγνωστοι; ένοχοι

Ούτε λίγο ούτε πολύ ο περίφημος Λυμπέρης άφησε μόνο στο Ταμείο Ασφάλισης των Δημοσιογράφων οφειλές από αγγελιόσημο που ξεπερνούν τα 10 εκ Ευρώ.

Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι έβαλε διαφήμιση 50 εκ Ευρώ και δεν πλήρωσε ποτέ αγγελιόσημο γι αυτή. Άραγε γιατί συνέβη αυτό; Μήπως ξέρουν κάτι ο πρώην Πρόεδρος του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ κύριος Κώστας Τσουπαρόπουλος αλλά και ο πρώην Αντιπρόεδρος και νυν Πρόεδρος του ΕΔΟΕΑΠ κύριος Πάνος Σόμπολος; Τον ενόχλησαν ποτέ; Εφάρμοσαν το νόμο; Και αν όχι γιατί;

απο www.fpress.gr

Χωρίς λόγια!

Μ. Χατζιδάκης "Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι"

 

Αναδημοσίευση:

Τον Φεβρουάριο του 1993, λίγους μήνες πριν τον θάνατό του, ο Μάνος Χατζιδάκις αφιέρωσε την συναυλία της Ορχήστρας των Χρωμάτων με έργα Βάιλ, Λιστ και Μπάρτον εναντίον του Νεοναζισμού. Κατέγραψε τις σκέψεις και τις ανησυχίες του στο κείμενο που ακολουθεί και προοριζόταν για το πρόγραμμα της συναυλίας, αλλά σε μια προσπάθεια να ευαισθητοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι συμπολίτες μας δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία.
Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενυσχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.
Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται.
Ενώ τα πουλιά… Για τα πουλιά, μόνον οι δολοφόνοι, οι άθλιοι κυνηγοί αρμόζουν, με τις «ευγενικές παντός έθνους παραδόσεις». Κι είναι φορές που το κτήνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω από συγκυρίες και με τη μορφή «λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων» σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου που προσβάλλει μεγάλες ανθρώπινες μάζες και επιβάλλει θανατηφόρες επιδημίες.
Πρόσφατη περίπτωση ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Μόνο που ο πόλεμος αυτός μας δημιούργησε για ένα διάστημα μιαν αρκετά μεγάλη πλάνη, μιαν ψευδαίσθηση. Πιστέψαμε όλοι μας πως σ’ αυτό τον πόλεμο η Δημοκρατία πολέμησε το φασισμό και τον νίκησε. Σκεφθείτε: η «Δημοκρατία», εμείς με τον Μεταξά κυβερνήτη και σύμμαχο τον Στάλιν, πολεμήσαμε το ναζισμό, σαν ιδεολογία άσχετη από μας τους ίδιους. Και τον… νικήσαμε. Τι ουτοπία και τι θράσος. Αγνοώντας πως απαλλασσόμενοι από την ευθύνη του κτηνώδους μέρους του εαυτού μας και τοποθετώντας το σε μια άλλη εθνότητα υποταγμένη ολοκληρωτικά σ’ αυτό, δεν νικούσαμε κανένα φασισμό αλλά απλώς μιαν άλλη εθνότητα επικίνδυνη που επιθυμούσε να μας υποτάξει.
Ένας πόλεμος σαν τόσους άλλους από επικίνδυνους ανόητους σε άλλους ανόητους, περιστασιακά ακίνδυνους. Και φυσικά όλα τα περί «Ελευθερίας», «Δημοκρατίας», και «λίκνων πνευματικών και μη», για τις απαίδευτες στήλες των εφημερίδων και τους αφελείς αναγνώστες. Ποτέ δεν θα νικήσει η Ελευθερία, αφού τη στηρίζουν και τη μεταφέρουν άνθρωποι, που εννοούν να μεταβιβάζουν τις δικές τους ευθύνες στους άλλους.
(Κάτι σαν την ηθική των γερόντων χριστιανών. Το καλό και το κακό έξω από μας. Στον Χριστό και τον διάβολο. Κι ένας Θεός που συγχωρεί τις αδυναμίες μας εφόσον κι όταν τον θυμηθούμε μες στην ανευθυνότητα του βίου μας. Επιδιώκοντας πάντα να εξασφαλίσουμε τη μετά θάνατον εξακολουθητική παρουσία μας. Αδυνατώντας να συλλάβουμε την έννοια της απουσίας μας. Το ότι μπορεί να υπάρχει ο κόσμος δίχως εμάς και δίχως τον Καντιώτη τον Φλωρίνης).
Δεν θέλω να επεκταθώ. Φοβάμαι πως δεν έχω τα εφόδια για μια θεωρητική ανάπτυξη, ούτε την κατάλληλη γλώσσα για τις απαιτήσεις του όλου θέματος. Όμως το θέμα με καίει. Και πριν πολλά χρόνια επιχείρησα να το αποσαφηνίσω μέσα μου. Σήμερα ξέρω πως διέβλεπα με την ευαισθησία μου τις εξελίξεις και την επανεμφάνιση του τέρατος. Και δεν εννοούσα να συνηθίσω την ολοένα αυξανόμενη παρουσία του. Πάντα εννοώ να τρομάζω.
Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητος. Που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και οι κυβερνήσεις σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία. (Τελευταία διάβασα πως στην Πάτρα, απέναντι στο αστυνομικό τμήμα άνοιξε τα γραφεία του ένα νεοναζιστικό κόμμα. Καμιά ανησυχία ούτε για τους φασίστες, ούτε για τους αστυνομικούς. Ούτε φυσικά για τους περιοίκους).
Ο εθνικισμός είναι κι αυτός νεοναζισμός. Τα κουρεμένα κεφάλια των στρατιωτών, έστω και παρά τη θέλησή τους, ευνοούν την έξοδο της σκέψης και της κρίσης, ώστε να υποτάσσονται και να γίνονται κατάλληλοι για την αποδοχή διαταγών και κατευθύνσεων προς κάποιο θάνατο. Δικόν τους ή των άλλων. Η εμπειρία μου διδάσκει πως η αληθινή σκέψη, ο προβληματισμός οφείλει κάπου να σταματά. Δεν συμφέρει. Γι’ αυτό και σταματώ. Ο ερασιτεχνισμός μου στην επικέντρωση κι ανάπτυξη του θέματος κινδυνεύει να γίνει ευάλωτος από τους εχθρούς. Όμως οφείλω να διακηρύξω το πάθος μου για μια πραγματική κι απρόσκοπτη ανθρώπινη ελευθερία.
Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερο αργός και σιωπηλός θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε.
Το φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους. Εκεί επιδρά και το marketing. Η επιρροή από τα Μ.Μ.Ε. ενός τρόπου ζωής που ευνοεί το εμπόριο. Κι όπως η εμπορία ναρκωτικών ευνοεί τη διάδοσή τους στους νέους, έτσι και η μουσική, οι ιδέες, ο χορός και όσα σχετίζονται με τον τρόπο ζωής τους έχουν δημιουργήσει βιομηχανία και τεράστια κι αφάνταστα οικονομικά ενδιαφέρονται.
Και μη βρίσκοντας αντίσταση από μια στέρεη παιδεία όλα αυτά δημιουργούν ένα κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός η εγωπάθεια, η κενότητα και φυσικά κάθε κτηνώδες ένστιχτο στο εσωτερικό τους. Προσέξτε το χορό τους με τις ομοιόμορφες στρατιωτικές κινήσεις, μακρά από κάθε διάθεση επαφής και επικοινωνίας. Το τραγούδι τους με τις συνθηματικές επαναλαμβανόμενες λέξεις, η απουσία του βιβλίου και της σκέψης από τη συμπεριφορά τους και ο στόχος για μια άνετη σταδιοδρομία κέρδους και εύκολης επιτυχίας.
Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας – που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη. Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτό το κατάπτυστο περιεχόμενό μας. Και τότε θα ‘ναι αργά για ν’ αντιδράσουμε. Ο νεοναζισμός είμαστε εσείς κι εμείς – όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο. Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά μας. Δεχόμαστε να ‘μαστε απάνθρωποι μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, πάλι από άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια.
Και το Κακό ελλοχεύει χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή. Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος.

από Άνεργοι-Άνεργες από τις Γειτονιές της Αθήνας